Një artikull i botuar në gazetën amerikane The Washington Post kritikoi administratën e Presidentit Donald Trump për mbylljen e rrjetit transmetues amerikan Zëri i Amerikës (VOA), i cili u themelua pas sulmit në Pearl Harbor gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Kolumnisti Dana Milbank, i cili shkruan për çështjet e politikës kombëtare, tha se Zëri i Amerikës ishte një zë i lirisë në mbarë botën dhe një mburojë kundër totalitarizmit në Luftën e Dytë Botërore, Luftën e Ftohtë dhe dekadat që pasuan.
Autori pretendon se “udhëheqësit totalitarë” nuk kanë arritur ta mbyllin zërin e Zërit të Amerikës pavarësisht përpjekjeve të shumta, duke përfshirë udhëheqësin e Gjermanisë naziste Adolf Hitler, udhëheqësin sovjetik Joseph Stalin, themeluesin e Kinës moderne Mao Ce Dun dhe udhëheqësin e Revolucionit Iranian Ayatollah Khomeini. Pasardhësit e tyre – presidenti rus Vladimir Putin, presidenti kinez Xi Jinping dhe udhëheqësi suprem iranian Ali Khamenei – nuk patën sukses as në këtë.
Milbank shprehu habinë që Trump, lideri i “botës së lirë”, ishte ai që arriti të heshtë këtë rrjet mediatik. Për herë të parë që nga viti 1942, Zëri i Amerikës ndaloi transmetimin. Ai vë në dukje se Trump jo vetëm që shkarkoi rreth 1300 punonjës, por mbylli edhe dy media të tjera që funksiononin nën kujdesin e Agjencisë Amerikane të Medias Globale – Radio Evropa e Lirë/Radio Liberty dhe Radio Free Asia.
Autori thekson se regjimet autokratike e pritën me entuziazëm këtë lajm. Kështu, zëdhënësi zyrtar i Partisë Komuniste të Kinës, Global Times, njoftoi se “i ashtuquajturi fener i lirisë, Zëri i Amerikës, tashmë është refuzuar nga vetë qeveria e saj si një leckë e pistë”.
Hu Xijin, ish-kryeredaktori i Global Times, e përshkroi mbylljen e Zërit të Amerikës si “lajm të madh”, duke shpjeguar se “pothuajse të gjithë në Kinë dinë për Zërin e Amerikës sepse është një simbol i njohur i infiltrimit ideologjik amerikan në Kinë”, thuhet në artikull.
Sipas Milbank, Rusia gjithashtu mund të festojë mbylljen e kësaj shtëpie mediatike, të cilën e cilësoi vitin e kaluar si një “organizatë të padëshirueshme” dhe një kërcënim për sigurinë kombëtare të vendit.
Autori beson se heshtja e Zërit të Amerikës, e cila u ndoq nga pothuajse 360 milionë njerëz në javë dhe programi i të cilit u transmetua në pothuajse 50 gjuhë, tregon se administrata Trump ka hequr dorë plotësisht nga “fuqia e butë”, duke minuar kështu ndikimin global të Shteteve të Bashkuara, veçanërisht pasi Presidenti Trump mbylli Agjencinë e Shteteve të Bashkuara për Zhvillim Ndërkombëtar (USAID).
Sipas artikullit, vendimi i Trump hapi rrugën për zgjerimin e mediave propagandistike ruse dhe kineze në Afrikë dhe Amerikën Latine, ku më parë Zëri i Amerikës gëzonte një popullaritet të gjerë.
Milbank thotë se Zëri i Amerikës në Iran ka arritur të dyfishojë audiencën e tij në internet, ndërsa numri i shikimeve të përmbajtjes së tij video është rritur tetëfish.
Ai vuri në dukje se Kina shpenzon miliarda dollarë në mediat e saj në Afrikë, ndërsa Irani thuhet se shpenzon qindra miliona dollarë në vit për të njëjtin qëllim. Rusia po punon gjithashtu për të krijuar media propagandistike si RT dhe Sputnik si alternativa ndaj Zërit të Amerikës në vende si Venezuela dhe Sudani i Jugut.
Zëri i Amerikës u kushton taksapaguesve amerikanë 270 milionë dollarë në vit, por programi i tij transmetohet në 48 vende afrikane. Autori beson se ky është një çmim i vogël për t’u paguar në krahasim me përfitimet që solli në luftën kundër ekstremizmit në vendet “represive” të Amerikës Latine dhe Afrikës.
Së fundi, Milbank përfundon se, përveç kinezëve, rusëve dhe iranianëve, edhe vetë administrata Trump do të përfitojë nga heshtja e “zërave të së vërtetës dhe lirisë”, gjë që pasqyron më tej qëndrimin dhe qasjen e saj ndaj demokracisë amerikane. /tesheshi.com/
