“Ata nuk janë terroristë…”, do thoshte një ditë më parë ish-ministri Gjiknuri për dyshen Zoto-Mërtiri, duke zgjedhur të bëjë avokatin e tyre në këtë formë deklarative. Po pse duhet të jenë me patjetër terroristë?! Ata në fakt s’po gjykohen si të tillë, as nga drejtësia e as nga publiku; po gjykohen si abuzivistë me paratë e shqiptarëve, nisur nga lënda provësjellëse gazetareske për ta, si dhe nga akuzat e SPAK ndaj tyre. Dhe mjafton që kjo dyshe po i ikën drejtësisë, duke u fshehur e qenë në kërkim, për të qenë në mos terroristë, një dyshe e degraduar morale e cila ka patur në dorë milionat e shqiptarëve. Ikja nga drejtësia, edhe kur ajo s’të pëlqen, është zhburrërim. Ata, siç morrën milionat, duhet të mbajnë dhe kostot. Kostoja është të përballesh me një drejtësi që të akuzon për to e jo të fshihesh skutave.
Gjiknuri do ishte mirë të pyetej se pse u zgjodh pikërisht kjo dyshe për projektin e inceneratorëve, se ç’aftësi të veçanta kishin ata, ç’modele suksesi ofronin në jetë e biznes, për të qenë pikërisht ata njerëzit që do u besoheshin milionat e shtetit, mbledhur nga shqiptarët.
Nga Gjiknuri ata u cilësuan si biznesmenë në vite? Në çfarë biznesesh? Emrat e tyre janë bërë të njohur për publikun vetëm kur u shfaq projekti i inceneratorëve. Më parë nuk njiheshin. Njerëzit me biznese potente në Shqipëri, duke qenë dhe vetë potentë, njihen. Disa prej tyre janë dhe figura publike. Dhe tani që Zoto-Mërtiri janë në kërkim nga drejtësia, si funksionojnë bizneset e tyre të hershme, sipas asaj çfarë thotë Gjiknuri mbi ta?!
Por si në rastin e Arben Ahmetaj, i cili po bën javën në kërkim nga Interpoli, mjafton ikja e tyre nga ballafaqimi me drejtësinë për të zhbërë moralin e tyre, atë lloj burrërie që është përcaktuese në çmimin e tyre njerëzor.
Ikja nuk është pafajësia e pretenduar e tyre, është fajësia e tyre e dyfishtë në këtë rast. Ajo është prova e lënda më e fortë e zullumit të tyre. Ata nuk akuzohen për çështje ideologjike, gjë që do ishte e përligjur një lloj shamngie nga gjykimi; ata akuzohen si shpërdorues të parasë publike e për këtë duhet të kenë moralin minimal për t’iu përgjigjur thirrjes së drejtësisë. Fakti që s’e kanë, bën më bindës perceptimin e publikut për ta si “hajdutë me çizme”. Dhe fakti që nuk janë terroristë, siç thotë Gjiknuri, nuk i bën aspak burra të mirë! /tesheshi.com/
