Marlon Brando regjistroi mbi 200 orë rrëfime personale në kasetë. Ishte ditari i tij sekret, një regjistrim audio që duronte gjithçka.
Sekretet e errëta të një aktori të famshëm që përçmoi të atin, humbi fëmijët nga vrasja dhe vetëvrasja dhe e ktheu çdo moment të dhimbshëm të jetës së tij në një shfaqje filmike mjeshtërore.
Steve Reilly ka bërë një dokumentar rrëqethës me pamje arkivore, intervista të rralla në media dhe audio të papublikuar që dëshmon tragjedinë e të famshmit Marlon Brando.
Një nga fotot tregon një Brando të mërzitur dhe mbipeshë, duke qëndruar jashtë shtëpisë së tij, me fytyrë të përthyer teksa thotë: “I dërguari i mjerimit ka vizituar shtëpinë time”.
Më 16 maj 1990, në orët e para të mbrëmjes, një burrë u qëllua me plumb në kokë teksa thyente një televizor në shtëpinë e Brandos. Brando, i cili ishte në shtëpi në atë moment, dëgjoi të shtënat dhe nxitoi në vendngjarje dhe u përpoq t’i shpëtonte jetën burrit. Ishte tepër vonë. I ndjeri ishte njëzet e gjashtë vjeçari Doug Drolet, pasardhës i një familjeje të njohur dhe i dashuri i Cheyenne Brando, vajzës së aktorit, shkruan Story.
Cheyenne, tetë muajshe shtatzënë në atë kohë, ishte fëmija i aktores tahitiane Tarita Teriipaia të cilën Brando e takoi, ra në dashuri dhe u martua (ajo ishte gruaja e tij e tretë) në xhirimet e filmit në vitin 1962. Për t’i bërë gjërat edhe më keq, vrasësi i të riut fatkeq ishte djali i Marlon – Kristiani.
Ishte një skenë e tmerrshme. Djali i parë 32-vjeçar i Marlon vrau partnerin e motrës së tij në një inat të dehur pasi motra e tij pretendoi se ai e kishte rrahur atë gjatë një nate jashtë. Pretendimet e saj për abuzim u provuan më vonë të rreme. Cheyenne Brando kreu vetëvrasje pesë vjet më vonë. Për Brandon, ky ishte ferr.
Gjatë gjithë jetës së tij ai u përpoq të mbronte familjen e tij, veçanërisht fëmijët e tij të shumtë, nga ajo që ai e shihte si toksiciteti i famës. Tani, me gjithë përpjekjet e tij më të mira, familja po shkatërrohej nga brenda. Ka pasur incidente shqetësuese në të kaluarën – gruaja e tij e parë, aktorja e lindur në Kalkuta, Anna Kashfi, organizoi që banditët meksikanë të rrëmbenin djalin e tyre Christian për 10,000 dollarë, ndërsa Brando ishte larg në kryeqytetin francez duke filmuar “Tango e Fundit në Paris” në 1972, por asgjë krahasuar me vrasjen e Doug. Marlon u shqye nga e gjithë kjo.
Ky dokumentar është përpiluar nga regjistrimet audio që Brando la pas. Ishin orë e orë tingulli që aktori regjistronte çdo ditë. Ditari i tij audio.
Për shembull, kur lindi djali i tij i parë, Christian, publiku dëgjoi zërin e Marlon Brandos duke thënë: “Unë nuk dua që babai im të jetë afër Christian. Ditën që ai lindi, i thashë vetes me lot në sy: Babai im nuk do t’i afrohet kurrë fëmijës tim për shkak të dëmit që më ka shkaktuar”.
Por me nënën e tij, e cila ishte një alkoolike dhe të cilën aktori, edhe kur ishte ende djalë, e kërkonte vazhdimisht nëpër klube dhe lokale ku herë pas here ajo binte të fikët, ai ishte vetëm pak më afër.
Marrëdhënia e Brandos me të atin, ose mungesa e saj, përshkoi çdo pjesë të jetës së tij, gjatë gjithë jetës së tij. Ishte një sëmundje.
Gjithmonë ka ekzistuar ajo anë e djallëzuar, e paparashikueshme, e trazuar, rebele e karakterit të Brandos – një tipar që ai pretendon se u shfaq pasi u shkatërrua kur nëna e tij u largua nga shtëpia kur ai ishte vetëm shtatë vjeç.
Brando vdiq më 1 korrik 2004 nga problemet e frymëmarrjes dhe zemrës. Ai la pas 14 fëmijë dhe të paktën 30 nipër e mbesa. Nga fundi i jetës së tij, ai vuajti nga shikimi i dobët i shkaktuar nga diabeti dhe nga kanceri i mëlçisë.
“Më kujtohet biseda e fundit që kam bërë me të”, tha vajza e tij Rebeka.
“Ishin vetëm disa javë para se të vdiste. Ai nuk donte që të gjithë, veçanërisht jo të gjithë fëmijët, ta dinin se sa i keq ishte. Ne i shprehëm dashurinë njëri-tjetrit dhe kjo ishte kaq. Nuk do ta harroj kurrë. Babai im donte të ngrihej. Ajo që ai donte më shumë ishte që shkencëtarët të gjenin një mënyrë që ai të vdiste dhe më pas ta kthenin pas disa dekadash”, tha ajo. /tesheshi.com/
