Nga Mark Brunga
Është djegur e dëmtuar rëndë tyrbja e Sheh Rodës në fshatin Likmetaj të Komunës së Ishmit. Tyrbja e rrënuar është një objekt unik pasi i përket partizanit me të vjetër të Luftës së Dytë Botërore në Europë. Dhe për këtë, sipas banorëve, duke u nisur edhe nga autoriteti dhe emri i mirë që ka pasur Shehu në zonë,objekti religjioz me një histori të veçantë respektohej shumë.
Banorët në afërsi te tyrbes, kur kanë parë zjarrin kanë vrapuar për të shpëtuar objektin, por atëherë kanë konstatuar se dëmi i saj ishte i madh. Ishte i dëmtuar varri i Sheh Rodës, një skulpturë-bust që ndodhej i ekspozuar mbi këtë varr si dhe paisje e shtresa te ndryshme që ndodheshin në mjedisin fetar, duke përfshirë çatinë e tyrbes e cila kishte rënë brenda duke e lënë të zbuluar varrin.
Të afërm të shehut në Durrës treguan se janë lajmëruar me vonesë për ngjarjen e rëndë dhe se ishte zbuluar zjarrvënësi. Sipas policisë, është shoqëruar një person i cili është në procedim penal në gjendje të lirë për shkak se vuan nga depresioni. Të afërm të Sheh Rodës, thonë se është e vështirë të besohet fakti i zjarrvënies nga një person me depresion, pasi autori i ngjarjes ka bërë rreth 40 km rrugë nga vendbanimi i tij në fshatin Borakë me makinë, brenda të cilës në momentin e zjarrvënies ndodheshin edhe 2 fëmijët e tij(!).
Sheh Ademi ka dalë partizan në batalionin Krujë-Ishëm dhe më pas ështq rreshtuar në formacionin partizan të Brigadës së 23-të Sulmuese. Në shtator të vitit 1943 është zgjedhur anëtar i shtabit të batalionit Krujë-Ishëm. Me propozimin e organizatës së partisë së batalionit zgjidhet më vonë anëtar i Këshillit Antifashist Nacional Çlirimitar. Për kontributin e çmuar që jep në luftë ai dekorohet me “Medaljen e Kujtimit”, “Medaljen e Trimërisë”.
Adem Roda ka lindur në Likmetaj të Ishmit në vitin 1852. Në moshën 47-vjecare ai emërohet Sheh. Në vitin 1900-1901 ka bërë përpjekje për të ngritur shkollën shqipe në Ishëm. Më 1905-1911 merr pjesë në kryengritjet e armatosura kundër xhonturqve. Lidhet në vitin 1908 me Dedë Gjo Lulin dhe ne vitin 1908 merr prej tij literaturë me shkronja shqipe për popullsinë e Ishmit. Thuhet se ai ka bashkëpunuar me figura të tjera të shquara të asaj periudhe si me Ismail Qemalin, Hasan Prishtinën, Luigj Gurakuqin, Dom Nikollë Kaçorrin, Themistokli Gërmenjin etj. Merr pjesë në Lëvizjen e marsit të vitit 1922 kundër Ahmet Zogut dhe për pjesëmarrje në Revolucionin e Qershorit kërcënohet për t`u dënuar me vdekje, prandaj fshihet në zonën e Krujës.
Pas pushtimit të vendit merr pjesë aktive në lëvizjen kundër pushtuesit. Në nëntor të vitit 1942 zgjidhet anëtar i Këshillit Nacionalçlirimtar për krahinën. Në vitin 1963 ai ndahet nga jeta në moshën 111-vjeçare. /tesheshi.com/
