57-vjeçari Miguel Mario Diaz-Canel ka zëvendësuar Raul Castron si president të Kubës, duke nisur një epokë të re politike pas një qeverisjeje të udhëhequr nga një familje e vetme për gjashtë dekada, e cila përpiqet të sigurojë mbijetesën si një prej shteteve të fundit komuniste në botë.
86-vjeçari Castro do të mbetet kreu i Partisë Komuniste, e cila përcaktohet nga Kushtetuta si “forca udhëzuese superiore e shoqërisë dhe shtetit”. Si rezultat, ai do të jetë ende personi më i fuqishëm në Kubë për momentin.
Largimi i tij nga presidenca është megjithatë një moment i ngarkuar simbolikisht për një vend që ka qenë nën sundimin absolut të një familjeje që nga revolucioni – së pari nga lideri revolucionar Fidel Castro dhe, për dekadën e fundit, nga vëllai i tij më i vogël.
Raul Castro po largohet si president në një përpjekje për të garantuar që liderët e rinj të mund të mbajnë pushtetin e qeverisë në pushtet përballë stanjacionit ekonomik dhe një popullsie të plakur.
“Më pëlqen t’u përmbahemi ideve të Presidentit Fidel Castro sepse ai bëri shumë për popullin e Kubës, por ne kemi nevojë për përtëritje, mbi të gjitha në ekonomi”, tha Melissa Mederos, një mësuese 21-vjeçare. “Diaz-Canel duhet të punojë shumë për ekonominë, sepse njerëzit duhet të jetojnë më mirë”.
Shumica e kubanëve e njohin zëvendëspresidentin e tyre të parë si një figurë jo-karizmatike, i cili deri kohët e fundit ka mbajtur një profil publik aq të ulët sa ishte praktikisht inekzistent. Ky imazh ndryshoi paksa këtë vit pasi mediat shtetërore e vendosën atë qendër të vëmendjes duke bërë vërejtje për shtypin dhe duke premtuar që ta bëjë qeverinë e Kubës më të përgjegjshme ndaj popullit të saj.
“Ne duhet të ndërtojmë një marrëdhënie midis qeverisë dhe popullit”, tha ai pas votimit për anëtarët e Asamblesë Kombëtare. “Jetët e atyre që do të zgjidhen duhet të përqëndrohen në lidhje me njerëzit, duke dëgjuar njerëzit, duke hetuar problemet e tyre dhe duke inkurajuar debatin”.
Diaz-Canel fitoi rëndësi në provincën qendrore të Villa Clara si zyrtar i lartë i Partisë Komuniste, një post ekuivalent me guvernatorin. Njerëzit atje e përshkruajnë atë si një teknokrat të vështirë dhe modest që jeton i përkushtuar për përmirësimin e shërbimeve publike. Ai u bë ministër i arsimit të lartë në vitin 2009 përpara se të zgjidhej zëvendëspresident. /tesheshi.com/
