Afro një vit më parë, qeveria “Rama” nxorri një vendim në emër të sigurisë ushqimore, duke e rikompozuar tregun e kasapëve në caktimin e një therrtoreje të çertifikuar në nivel zone, si i vetmi vend ku do u vihej thika gjësë se gjallë. Vendimi, në disa terma, i ngjante atij të kutive të ndihmës në shpejtë në automjete, në nisje të Rilindjes, që nuk u kuptua kurrë se ç’e gjeti qeverinë që të merret me më të fundit gjë në prioritete. Shpjegimi i vetëm ishte nxjerrja e një dore lekësh. Drejtues automjetesh u dyndën në disa pika duke blerë kuti ndihme, siç jua kërkonte policia në rrugë. Sot askush nuk kujtohet të të thotë nga rrugoret: “kutinë ndihmës së shpejtë ju lutem!”.
Kështu dhe çështja e therrtoreve; në terren bie era aferë. Vërtet ka kasapë të papërgjegjshëm, por ka dhe asish që janë shumë më lart, në çdo aspekt të profesionit, se ata që kanë marrë të drejtën, pa qenë asnjë ditë kasap por me “shoqni në qeveri”, të therrin mishra medemek sipas standartit.
Por si veprohet në rastin e therrjeve masive në Malin e Tomorrit nga bektashinjtë, dje apo sot? A është ngjitur shteti ndonjëherë aty, pra AKU-ja? Ka bërë ndonjë kontroll matrikullimi të mallit? Po vendimin e qeverisë për të therrur vetëm në therrtoret e licensuara a është respektuar?
Zëra nga ky komunitet të thonë, me shaka apo seriozitet, se Mali i Tomorrit, për aq ditë sa aty therren kurbane, është shtet më vete. Pra, aty është koha dhe tradita që ka legjitimuar gjithçka ndodh me bagëtitë, duke anashkaluar rregullat e shtetit, ndërkohë që ky i fundit, përfaqsuar nga emra politikanësh – si fjala vjen nga LSI – mund të marrë tatpjetën e Tomorrit vetëm për ndonjë gosti.
Ndërkohë, edhe sikur të duan ta zbatojnë vendimin e qeverisë, e masën e madhe të qindra qengjave ta çojnë në therrtoret e licensuara, kjo është e pamundur. Ato duhet përshkohen nga thika e derdhin gjakun, vetëm në majën e Tomorrit.
Nga ana tjetër, janë dhe muslimanët që një ditë në vit bëjnë kurbane. Mirëpo një kurban nuk është një proces dosido therrjeje. Pavarësisht se nuk ka të bëjë me ndonjë vend të caktuar, pasi kafsha mund të therret kudo, ekziston gjithsesi një etikë me detaje fetare e cila nuk mund ta aplikohet nga therrtoret e qeverisë. Vetë institucioni i KMSH-së, ka vendosur të jetë në rregull me shtetin. Burime brenda saj, thanë se masa e kurbanëve në dispozicion e ka kryer si detyrimin ligjor e si atë fetar, pasi është gjetur një metodë për ta mundësuar këtë gjë. Ndërsa për kurbanë të hapësirave të tjera komunitare, nuk ka marrë përsipër diktimin ndaj gjithë atyre që edhe mund të kenë zgjedhur formën e shmangies nga ligji, jo nga qejfi por nga halli, mu për shkak të specifikave fetare. Më qartë: kasapi duhet të veprojë si musliman, në ca fjalë e praktika.
Këto janë ato raste, kur qeveria nuk merr fare parasysh specifika komunitare në marrjen e një vendimi apo bërjen e një ligji; e nga ana tjetër, përgjegjësi kanë dhe komunitetet përkatëse të cilat kur ballafaqohen me vendime apo ligje të cilat cenojnë aspekte fetare, nuk marrin mundimin të negociojnë me qeverinë për zgjidhje përjashtimore, mjaft që ligji të mos shkelet në asnjë moment dhe nga askush, kjo në funksion të drejtësisë ligjore e shoqërore bashkë.
Me atë çfarë ndodh në Malin e Tomorrit nga komuniteti bektashi – meqë aty sfidimi i shtetit me thikë e hanxhar në dorë bëhet hapur, por jo për faj të tyre – AKU humbet të drejtën t’i kërkojë llogari apo ndëshkojë ndonjë kasap rebel, kudo e në çdo kohë. Dhe jo vetëm; sepse vendimi i qeverisë përfshin dhe një therrje krejt privatisht në oborr shtëpie. /tesheshi.com/
