Tashmë është koha më e volitshme për fshatarët që tregëtojnë anës rrugëve nacionale, për të fituar ca para prej produkteve që nxjerrin në tezga, kryesisht fruta. Është verë dhe qarkullimi andej-këndej i automjeteve, veçanërisht për arsye pushimesh, është mjaft i madh.
Dhe për fshatarët në rolin e tregëtarëve, kjo kohë e artë duhet shfrytzuar në maksimum. Duhen gjetur gjithë format e joshjes së klientelës. Dhe meqë kjo e fundit përbëhet shumë prej kosovarëve, me instiktin e tregëtarit shkohet direkt tek pikat e ndjeshme të këtij kontigjenti, duke shfrytëzuar çdo simbolikë nacionale sensitive.
Një nga ato është flamuri. Dhe siduket kjo është arsyeja që majë barakave të improvizuara që shesin produkte agrikulkture, valëviten flamuj kombëtarë(!).
Por dikush e ka parë më të udhës që veç flamurit përbashkues kombëtar, t`ju bëj me sy kosovarëve edhe me flamurin e tyre të shtetit të ri. Kjo në fakt është thikë me dy presa, sepse kosovarët pavarësinë e kanë dashur dhe e duan, faktin që tashmë janë shtet më vete po ashtu, ama atë lloj flamuri që ia ka imponuar bashkësia ndërkombëtare, hiç nuk e duan. Ai është flamuri i shtetit, por jo i zemrave, nëse nisemi e gjykojmë prej afshit në rritje kuqezi.
Mirëpo fshatarit që do të shesë prodhimet e të ushqejë familjen pak i intereson kjo; ai kërkon medoemos një karem për ta peshkuar klientin dhe për këtë ka zgjedhur flamurin.
A funksionon? Mundet që po dhe mundet që jo, ngase mes bashkëkombasish tanë mund të ketë asish që vërtet mund të joshen prej një shenje të tillë – me një instikt naiv mund të bien prehë e karemit patriotik siç është flamuri – ndërkohë që të tjerë as që ua ndjen për këtë, por shohin vetëm produktin, cilësinë, gadishmërinë e tregëtarit për t`u shërbyer, komunikimin e tij, si dhe vendin më të volitshëm për të ndaluar automjetin.
Ajo që vlen të veçohet në këtë rast, është prirja jonë që si pikë të fortë në një biznes zgjedhim pikën e dobët të tjetrit. Pra, pak rëndësi ka cilësia e produktit, shërbimi i ofruar, komunikimi i ngrohtë njerëzor në raportin tregëtar/konsumator; por mjafton një gjetje, një sajesë, një truk, për t`ua marrë mendjen.
Dhe do mjaftonte kjo, që asnjë kosovar mos ta hante atë “kokër ulliri” duke blerë fiq, pjeshkë, pjepër apo shalqij aty ku valëvitet flamuri i tyre…zyrtar! /tesheshi.com/
