Ajo çfarë do ndodhte më vonë në Jugosllavi, me shpërbërjen e përgjakshme të këtij shteti gjigand ballkanik, do niste pikërisht nga një ndeshje futbolli, nga derbi jugosllav mes Dinamos së Zagrebit dhe Crvena Zvezda-s së Beogradit, në stadiumin Maksimir të kryeqytetit kroat. Ishte 13 maji i vitit 1990, Ishte sinjali i parë që Bashkim-Vëllazërim titist do zhbëhej tragjikisht, me maskat ideologjike që do binin, për t’ja lënë vendin armiqësive tradicionale mes popujve të të njëjtit shtet. Fillimisht, ajo ajo mes sërbeve dhe kroatëve. Protagonistë të asaj dite, Zvonimir Boban, ylli kroat i futbollit jugosllav dhe polici Refik Ahmetoviç.
Trazirat filluan kur huliganët serbë të udhëhequr nga krimineli i luftës Zeljko Raznatoviç – Arkan filluan të shkatërrojnë tribunën jugore dhe më pas sulmuan spektatorët.
Policia e atëhershme nuk reagoi, ndaj tifozeria kroate shkatërroi gardhin në veri dhe u dynd në fushë ku ndodhi kaos. Policia reagoi duke përdorur shkopinj, gaz lotsjellës dhe një top uji. Në bujën e përgjithshme, teksa pjesa më e madhe e lojtarëve të të dyja skuadrave u tërhoqën drejt dhomave të zhveshjes, kapiteni i atëhershëm i Dinamos, Zvonimir Boban u nis për të mbrojtur tifozët.
https://youtu.be/59v_RRIkMPM
Kur njëri prej policëve e goditi me shkop, Boban u kundërpërgjigj duke iu hedhur me këmbë në bark. Si pasojë, Boban u dënua me nëntë muaj mosluajtje dhe më pas u reduktua në katër muaj, Megjithatë, trajneri Ivica Osim nuk e çoi në Botërorin e Italisë.
“Kujtoj me krenari që isha pjesë e asaj historie, së bashku me djemtë dhe popullin kroat. Unë rrezikova karrierën time atëherë, por disa tifozë të tjerë pa emër rrezikuan jetën e tyre. Unë thjesht reagova ndaj padrejtësisë që zgjati me vite. Heronjtë shkuan në luftë, ne ishim thjesht rebelë,” tha Zvonimir Boban në një intervistë.
Ajo ndeshje nuk u luajt kurrë. Nga trazirat mbetën të plagosur 79 policë dhe 59 shikues, por fatmirësisht nuk pati humbe jete. Fitorja iu dha në tavolinë serbëve.
Polici i atëhershëm Refik Ahmetoviç, i cili e goditi Bobanin, në një intervistë të mëvonshme për Radion Kroate zbuloi se kolegët e tij e kishin bindur që ta vriste atë.
Kur u ngrita, kolegët e mi që ishin pranë meje më bindën që ta qëlloja pas shpine Bobanin, për ta vrarë, nuk e bëra këtë. “Nëse do të qëllosh, ke armën dhe gjuaj”, i thanë kolegët. “Nuk do të gjuaj”, u përgjigj Ahmetoviç, siç citoi veten dhe kolegët. /tesheshi.com/
