Ngritur në mes të tokave kontinentale të Azisë juglindore dhe Australisë qëndron mbretëria e madhe e ishullit të Wallacea. Ishulli mori këtë emër nga eksploruesi i shekullit të 19-të, Alfred Russel Wallace, i cili studioi florat dhe faunat jashtëzakonisht të pasura dhe që shpesh përfshijnë lloje që nuk gjenden askund tjetër në Tokë.
Historia natyrore e Wallacea është e komplikuar dhe diktuar rëndë nga forcat gjeologjike si pllakat tektonike dhe vullkanet.
Si ishulli më i vjetër dhe më i madh në Wallacea, Sulawesi (i njohur më parë si Celebes) strehon një faunë të pasur me një numër të madh speciesh që janë unike në ishull.
Megjithëse fauna e saj është kryesisht me origjinë aziatike, është i vetmi ishull në Azinë juglindore me marsupjalë, një element tipik australian. Përveç kësaj, ajo strehon primatin më të vogël në botë, “tarsus tarsier”, sa një pëllëmbë dore.
Ju mund të gjeni buallët në miniaturë, ose anoas. Ka derra të egër, babirusas, me lëkurë të rrudhur dhe çatallë mbresëlënëse të sipërme që në vend që të rriten poshtë, rriten dhe kthehen prapa drejt kafkës.
Wallace u habit nga origjina e faunës së pazakontë të Sulawesi dhe dallimi i thellë midis Sulawesi dhe ishullit më të afërt fqinj, Borneo. Në veprën e tij thelbësore Arkipelag Malay në vitin 1869, Wallace vuri në dukje se kishte lloje zogjsh dhe gjitarësh jo të ngjashme me ato të pjesëve të tjera të botës.
Kjo bëri që ai të propozonte që Sulawesi ndoshta të përfaqësonte një “tokë mjaft të lashtë” dhe se fauna e saj unike kishte origjinën e saj “në një antikitet të largët”.
Disa nga këto fragmente e pllakave të tokës në ishull mendohet të jenë mjaft të vjetra, ndoshta që nga periudha e Kretaku. Një origjinë e tillë e vjetër për pjesë të Sulawesi do të shpjegonte habitatin e saj unikë dhe pasurinë e madhe të llojeve, shkruan “Guardian”./tesheshi.com/
