Roli i mediave dhe ndikimi që ato kanë ndaj institucioneve si dhe fakti që ajo (media) po i kapërcen kufinjtë e vet dhe po transformohet në një superfuqi në raport me këto institucione si dhe strukturën politike, ka bërë që teoria e medias si reflektim i sistemit që ushtron kontroll ndaj shoqërise, të përmbyset duke e bërë median një promotor të modelimit social dhe modelimit strukturor politik. Ajo është një, le të themi, gjymtyrë jetësore e çdo sitemi demokratik dhe me anë të saj politika komunikon me zgjedhesit. Nëse politika arrin të kontrollojë informacionin që prodhon media lidhur me veprimet apo mosveprimet e veta, sigurisht që do të jetë e aftë pastaj që kriterin e së vërtetë ta modelojë dhe të influencojë qytetarët mbi produktet e veta politike. Duhet thënë se është e vështirë që të gjejmë një puritanizëm mediatik përsa i përket marrëdhieve të saja me politikën. Gjithsesi, dhënie-marrjet midis tyre janë faktikisht etapa të dukshme në pothuaj të gjitha vendet, për këtë arsye neutraliteti mediatik ngelet edhe sot e kësaj ditë një ëndërr e cila akoma qëndon larg të bërit realitet.
Sa më shumë që perandoria mediatike të jetë e shtrirë dhe influente, aq më e madhe bëhet përpjekja e politikës për ta shtënë në dorë atë. Si pasojë e këtij presioni të madh mediat, të cilat në fillim iu bashkangjitën korporatave dhe më pas u bënë korporata vetë, gjetën rrugë të ndryshme për ta thërrmijëzuar mesazhin e vet në disa nivele shoqërore e kulturore. Këto sipërmarrje mediatike me influencën e tyre të jashtëzakonshme filluan të kontrollojnë zhvillimet sociale. Jo vetëm kaq por këto media, të cilat kryesisht aktivitetin e tyre e zhvillonin në boshtet kryesore civilizuese, u bënë media referenciale përsa i përket lajmit dhe komentimit të lajmit për mediat e qytetërimeve periferike, të cilat në më të shumtën e rasteve bluanin në mullirin lokal mediatik këto informacione.
Ka një rend tregëtar në masmedia sot përveç rendit informativ që ne shohim në sipërfaqe. Por ka edhe një rend politk i cili pa median praktikisht do të ishte i zbrazët. Përceptimi që media të lë sapo konsumatorët e saj bien në kontakt me të, është fakti se diversiteti i mediave në përgjithësi qëndron më së shumti tek forma e tyre, tek imazheria dhe koloriti dhe shumë pak tek përmbajtja apo tek ideologjia Në këtë rast media ndërhyn mes dëshirës dhe pritshmërisë së këtij të fundit duke imponuar një formulë të menduari, sipas një plani paraprak , e cila flet me një gjuhë ngjarjesh që lehtëson shkrirjen e informacionit të ri me përceptimin e publikut. Me anë të këtij proçesi media ndikon përmes copëzash informacioni me burime shpesh të mangëta duke imponuar një skemë të re të të menduarit. Kur kjo skemë e të menduarit e cila është e imponuar nga mediat merr trajta rutinore dhe bëhet masive, atëhere transformohet në mënyrën e të logjikuarit të shoqërisë ndaj realitet. Shpesh ndodhin ngjarje të cilat është e vështirë të kuptohen nga ky publik tashmë rob i skemave mediatike të të menduarit, prandaj kur një e vërtetë shfaqet në realitet, publiku tashmë i robëruar nga skema mediatike e të menduarit kërkon të gjejë kuptimin e ngjarjes së re duke logjikuar me skemën e vjetër. Këtu atëherë fillon përplasja dhe aktivizohet proçesi i përjashtimit të çdo gjëje e cila nuk është konform rutinës skematike mediatike.
Bernard Cohen ka një shprehje të famshme lidhur me këtë tipar të shtypit ku ai thotë: ”Shtypi në më të shumtën e rasteve mund të mos jetë i suksesshëm në të orientuarit e njerëzve se çfarë të mendojnë, por është magjepës sukses i tij për t’u treguar lexuesve se si të mendojnë.” Sa më e madhe të jetë uria e për t’u orientuar dhe informuar për një çështje të caktuar, aq më e madhe dhe intensive bëhet influenca mediatike ndaj publikut. Atributi i mediave, të cilat kanë pranuar të jenë këmbët e zgjatura të gënjeshtrës politike, por edhe kulturore është atributi i një arme të shkatërrimit në masë në raportet e shoqërisë me të vërtetën. Punën e restaurimit dhe meremetimit mediatik të tullumbaces politike e bëjne korporatat mediatike që, siç e theksuam më sipër, në sajë të interesave të pazgjidhshme me politikën, përmes: teknikave, fjalëve e imazheve, faktologjisë historike afatshkurtër, shmangies së të tashmes dhe evokimit të së kaluarës dhe anasjelltas, terminologjise qellimisht te gabuar
Për të humbur arsyetimin kritik të audiencës është e nevojshme që media të bëjë angazhimin e shtresave sociale të shoqërisë në sa më pak kohë për gjëra që pasurojnë ndjenjat duke i kthyer individët e shoqërisë në makineri pune. Zgjatja e këmbëve të gënjeshtrës ka nevojë për investime të pamata në industrinë e qejfit dhe shkapërderdhjes, të dhunës dhe automatizimit të mendimit, jashtë parametrave normale njerëzore për të kotësuar idealin shoqëror. Kthimin e anëtarit të shoqërisë në një qënie që përthith dhe nuk reflekton që deformohet dhe nuk përmirëson. Kështu aftësia reaguese e masës shoqërore zbehet ndaj çdo deformimi apo edhe tiranie dhe pasiviteti social shoqëron përditshmërinë e secilit. Kjo do të thotë mbi të gjitha deformim i cilësisë së informimit i cili pa dyshim që do të pasqyrohet në një deformim të përceptimit të masave e cila nga ana e vet e përthyen në një vendimarrje të deformuar. /tesheshi.com/
