Lidhja e shputës së këmbës filloi në shekullin e X kur gratë e një klase të lartë do të praktikonin këtë detyrimin sepse mendonin se do t’i bënte ato më të bukura dhe tërheqëse. Gratë e varfra ishin punëtore, kështu që ato nuk ishin në gjendje të praktikonin këtë modifikim, por grave të pasura nuk u duhej të qëndronin më këmbë, gjë që e lehtësonte këtë proces për to.
Vajzat e reja i mbanin këmbët e tyre të mbështjella fort në fasha, në mënyrë që këmbët të mos zhvilloheshin natyrshëm por siç ato të donin formën e tyre.
Praktika vazhdoi dhe lulëzoi në shekullin e 19-të deri në fillim të shekullit të 20-të, kjo para se shumë njerëz filluan të revoltoheshin me këtë praktikë dhe filluan aktivizmin e quajtur “anti-këmbë”.
Në vitin 1911, dinastia Qing do të ndalonte lidhjen e këmbëve. Gratë u detyruan të hapnin këmbët ose ndryshe ato do të vriteshin. Pas heqjes së fashave dhe këpucëve, disa grave iu rritën këmbët nga 0.5 deri në 1 inç, gjë që ishte mjaft e dhimbshme. Në vitin 1949, kur komunistët morën pushtetin, vazhdoi ndalimi i detyrueshëm i fashave, ligj i cili është ende në fuqi sot.
Procesi i lidhjes së këmbës
Nëna ose gjyshja e shtëpisë lidhnin këmbët e vajzës së re të familjes kur ajo ishte midis moshës 4 dhe 7 vjeçare.
Procesi fillonte në muajt e dimrit në mënyrë që këmbët e mpira dhe dhimbja nuk do të ishte aq e rëndë.
Gishtat thyheshin dhe mbështilleshin me një copë më të trashë se fasha, të cilat lageshin paraprakisht dhe do të ngrinin në këmbë kur të thaheshin. Ky proces përsëritej një herë në dy ditë me fashat në këmbë./tesheshi.com/
