Për shkak të vdekjes së Fernando Boteros, tre ditë zie u shpallën në Kolumbi dhe shtatë ditë zie në
vendlindjen e tij Medellin, ku për ironi është dhe vendlindja e famëkeqit Pablo Escobar. Botero vdiq në moshën 91-vjeçare nga një ndërlikim i pneumonisë në Monako, ku punoi dhe qëndroi shumicën e kohës në dekadat e fundit.
Botero jetoi në shumë qytete: New York, Paris, Meksikë, Madrid. Skulpturat e tij zbukurojnë sheshet më të bukura të metropoleve të botës, kanavacat e tij pushtojnë muret e muzeve më eminente të planetit…
Botero konsiderohe si “artisti më i madh kolumbian i të gjitha kohërave”, së bashku me Gabriel García Márquez që vjen nga fusha e letrave.
Si e mërziti kolumbiani Uashingtonin
Nga 6 nëntori deri më 30 dhjetor 2007, në galerinë Katzen, në kampusin e Universitetit prestigjioz amerikan në Tenley Toën, u hap ekspozita e Fernando Boteros “Abu Ghraib”.
Aty, ai me artin e vet denoncoi torturat e kryera ndaj të burgosurve në burgun irakian Abu Ghraib, ku autorë ishin ushtarakë amerikanë.
“Isha shumë i tronditur kur lexova në Neë Yorker nga pena e gazetarit investigativ Seymour Hersh për trajtimin çnjerëzor të të burgosurve. Po lexoja atë artikull në aeroplan dhe instinktivisht mora një laps dhe fillova të vizatoja. Ishte një tronditje për mua, ashtu siç ishte për pjesën tjetër të botës. Ndjeva se si artist
duhet të bëja diçka. Fillova të bëj vizatime, pastaj piktura. Natë e ditë isha i fiksuar pas Ebu Ghraib-it dhe tmerreve që ndodhin atje…”, do thoshte Botero.
Dy nga pesëdhjetë pikturat e mëdha të vajit në ekspozitë përshkruajnë një qen të madh të zi, të shpërfytyruar dhe të furishëm që sulmon një viktimë. Por a ishte kjo një pjellë e imagjinatës artistike të Boteros?
Ai pretendon se asnjë detaj nga cikli i imazheve të Abu Ghraib nuk është i sajuar, edhe pse nuk ka parë asnjë fotografi nga ai burg para se të përfundonte atë fazë të punës së tij.
Por si i shpjegoi krijimet e tij?
“E lexova me kujdes artikullin në Neë Yorker dhe artikuj të tjerë gazetash që u shfaqën në shtypin amerikan. Si një artist që punon në pikturë, i kam vizualizuar edhe ato. Neë Yorker përshkroi se si qentë përdoreshin
për të frikësuar një të burgosur dhe për ta detyruar atë të rrëfente. Pasi u përballën me kafshën, ata u panë me gjurmë gjaku dhe plagë në të gjithë trupin. Sapo e imagjinova atë situate, e ktheva në pikturë”, u përgjigj artisti.
Veprat e tij hiper-realiste rreth torturave në Abu Ghraib u shfaqën dhe në Uashington, epiqendra e politikës botërore nga ku lindi ideja e dhunës pa dallim kundër irakenëve si hakmarrje për 11 shtatorin.
Por as George Bush, as Donald Rumsfeld, as dikush tjetër nga administrata amerikane nuk e vizituan ekspozitën. /tesheshi.com/
