Nga Mark Brunga
Kjo histori që po i sjellim shkurtimisht lexuesit, është një dramë që mund ta kenë kaluar shumë vetë; dhe, çdo ngjarje e tillë, me dramacietin që ka është e rëndë, për një fëmije që është rritur pa nënën e vet biologjike, ndërsa rasti në fjalë është pak më ndryshe. Dhe kjo e bën më prekëse atë.
Fëmija i adaptuar i cili tashmë është 56 vjeç, jo vetëm që kërkon ta gjejë nënën e vet, thjesht për ta njohur, por kërkon edhe se, nëse ajo ka mbetur keq në vitet e fundit të jetës, ta marrë dhe të përkujdeset në pleqëri të saj pa asnjë kompleks apo dhe mllef për braktisjen që i është bërë.
“Nëse është mirë, thotë Syrja Basha, që nuk ka arritur ta shohë asnjëherë me sytë e veta nënën e vet që e ka lindur, atëherë thjesht ta përqafoj njëherë si nënë”.
Këtij personi prindërit biresues, Haxhi dhe Nadire Basha, i kanë vdekur: babai në vitin 1972, ndërsa e ëma në vitin 2008.
Nëna i tij biologjike quhet Asije, siç i kanë thënë, dhe ka qenë infermiere. I ati mbase ushtarak, me origjinë nga jugu. Ndërsa për të ëmën i kanë thënë se ka qënë një bjonde dhe madje shumë e bukur, nga zonat e veriut.
Ai nuk e di mirë dramën e dashurisë së tyre, por di se ka pasur një nënë që u detyrua ta braktisë fëmijën në maternitet, dhe që tashmë duhet të jetë e moshuar.
Syrja Basha, kërkon ta njohë dhe nëse ajo ka nevojë për mbështeteje, siç ndodh rëndom për mosha të tilla. Ai do të bëjë gjithçka për t`ja ëmbëlsuar ditët e pleqërisë. Dhe është i gatshëm që ta marrë në shtëpinë e vet.
Kjo është dëshira e tij e e kthyer në obsesion, pasi ka disa vite që po kërkon nëpër mjegullën e së panjohurës dhe deri tani pa asnjë rezultat. Ai nuk ka mëri për jetën që i dhanë, pasi prindërit birësues me të cilët ai është rritur ia kanë plotësuar gjithçka ka kërkuar në jetë, me shumë dashuri dhe sakrifica.
Maksut Basha, ose siç njihet në fshatin Shënavlash të rrethinave të Durrëssit, Syrjai, ashtu siç ka pasur 2 emra, ka pasur në jetë edhe 2 nëna: njëra që e lindi dhe një nënë tjetër që e rriti pasi e kishte adaptuar.
Syrjai është rritur me ta, e kanë martuar, dhe ai ka tashmë familjen e tij. Nëna birësuese, nuk ka mundur që t`ja thotë emrin e së ëmës. Mbase nga ndonjë betim që mund të kishte bërë. Pak vite para vdekjes së nënës që e rriti dhe i dha gjithë dashurinë e një nëne të vërtetë, siç tregon ai, i kishte kërkuar që t`i fliste edhe për nënën që e lindi. Po ajo nuk i kishte thënë gjë.
Më pas kujton ai, ajo ishte konsultuar më një shoqe të vetën të periudhës së vajzërisë, nga fshati Rreth i Shijakut nga kishte pasur edhe origjinën e saj. Shoqes i ka thënë se Syrjai më ka kërkuar t`i tregoj për nënën e vet. Dhe ajo e kishte këshilluar që duhet t`ja tregosh, se ai të ka mbajtur në pëllëmbë të dorës. Por e ëma që e rriti nuk ka arritur t`ja thojë sekretin që e mundon edhe sot. Ai ka kërkuar edhe në arkiva, po nuk ka gjetur gjë.
Ai thotë se sipas informacionit që ka, ka lindur në maternitetin e Durrësit, dhe po aty është adaptuar në vitin 1956 kur edhe ka lindur. Por dhe një infermiere e këtij institucioni që ka ndërmjetësuar për adoptim, tashmë nuk jeton. Ai thotë se ka shumë shpresë që ta takojë të ëmën.
“Thjesht ta përshëndes dhe nëse është keq t`i afroj mbështetje si djali i saj, pa asnjë mëri dhe kompleks”, thotë Syrjai, që ka shumë shpresë se kjo ditë do të vijë; dhe për këtë ofron dhe numrin e tij të telefonit: 069 21 649 31
p.s. Si redaksi e portalit ‘tesheshi’, lutemi që Syrjait t`i realizohet kjo ëndërr. Do ishim të lumtur, nëse kjo ndodh falë hapësirës komunikuese dhe informative që ofron ky portal. /tesheshi.com/
