Enkelejd Alibeaj, i cili jo për ndonjë meritë të veçantë apo spikatje talenti politik e ka veten një ditë në krye të një PD-je të ndarë në dy pjesë, ku njërën pra e drejton ai, ka tentuar të bëjë rioshin të politikë, duke u vetëpozicionuar si një i saposhfaqur aty. E bëri këtë ngjashëm si Basha, duke akuzuar klasën politike edhe pse brenda vitesh pjesë e saj, pa bërë madje asnjë diferëncë, duke patur të njëjtën gjuhë e të njëjtin stil të rëndomtë në politikëbërje.
Duke dalë kundër një tensioni politik në parlament me protagonist Berishën, Alibeaj tha se “me keqardhje vërej se jo vetëm akuzat, por dhe fjalori mes dy palëve që japin shfaqjen e radhës duke u ndeshur”në parlament, është shumë e ngjashme. Sikundër po me keqardhje, konstatoj se thelbi i debatit, ai i analizës së arsyeve që na kanë lënë peng në procesin e integrimit merr formën e shëmtuar të akuzave dhe kundër akuzave të atyre që janë përgjegjësit e vërtetë të këtij tranzioni që po mban peng Shqipërinë dhe shqiptarët”.
Por pasi e veçoi veten nga kjo lloj politike, ai u shfaq pak sekonda më vonë tipikisht pjesë e saj, duke artikuluar fraza nga fjalori klasik i partisë së tij, nga ato të akuzave parazite.
“….Një sistem që ka në dorë gjithçka që lidhet me mirëqënien e shqiptarëve dhe që punon veç për interesat e klientëve dhe oligarkëve”, tha ai.
“Vetëm shkulja me rrënjë e kësaj rrace politikanësh të zhurmshëm, bejtexhinj, të korruptuar dhe hakmarrës primitivë, që kanë përdorur çdo formë dhe çdo mjet për të marrë dhe qëndruar në pushtet, mund të sjellë ndryshimin e madh për të cilët shqiptarët kanë sot nevojë më shumë se kurrë”, tha Alibeaj, gjithsesi pa guxuar të thotë se është ai shpëtimtari.
Kujtojmë se Enkelejd Alibeaj ka mbajtur postin e ministrit të Drejtësisë në qeverinë e Berishës, ndërkohë që kurrë gjatë saj nuk ka shfaqur ndonjë kritikë, ashtu siç nuk ka bërë ndonjë diferencë të dukshme se ai është ndryshe. Madje ka qenë pothuajse tërësisht i frymës së Berishës në stil politikëbërje. /tesheshi.com/
