Një foto bëri xhiron e rrjetit ditën e djeshme, ku dy deputetë të Partisë Demokratike, Asllan Dogjani dhe Luçiano Boçi, ndodheshin në kafenenë e Kuvendit me kryeministrin Edi Rama.
Mbi këta deputetë ka nisur një sulm i ashpër nga opinion publik i djathtë, a thua se ata kanë takuar shejtanin vetë! Madje edhe gazetarë të rinj në moshë e profesion, por që e thonë hapur se përkrahin opozitën, i akuzuan deputetët e selinë blu për kalim të “vijës së kuqe”.
Një mentalitet i frikshëm, i tmerrshëm, që veç lidhje me demokracinë nuk ka, e që përbën një rrezik për ta polarizuar shoqërinë shqiptare në nivelin më ekstrem të saj.
Por duke e analizuar shumë sipërfaqësisht ngjarjen, mund të vihet re se ky është një sulm hipokrit dhe për qëllime të caktuara. Gjithçka bëhet në kuadër të fushatës së brendshme për caktimin e deputetëve. Njerëz që duan të futen në listat për deputetë po përdorin skemën “më katolik se Papa”, por që në këtë rast në ligjërimin publik është e dëmshme, pasi krijon çarje e hendek.
Është një hipokrizi, pasi Asllan Dogjani, përpara se të kalonte në selinë blu, ka qenë deputet i PS-së dhe kryetar i Partisë Socialiste për qarkun e Kukësit. Kështu, ai me Ramën ka pirë me mijëra kafe.
Veçse të gjithë e dimë se gjithçka në politikën shqiptare është show, dhe nuk ka asnjë parim të shëndoshë mbi të cilin ngrihet një kauzë politike.
Ja një shembull: kush e ka sharë dhe anatemuar Fatos Nanon më shumë se Sali Berisha? Askush! Po ja që ata janë miq dhe kanë bashkëpunuar gjatë e me sukses në politikë.
A ishte Kastriot Islami që 20 vite më parë thoshte që “do t’u thyente kafkat demokratëve” dhe sot ndodhet pranë tyre, duke thënë të njëjtën gjë për socialistët?
A nuk ishte Lulzim Basha ai që kur garoi për kryebashkiak të Tiranës thoshte se Edi Ramën nuk e ka armik, por veçse rival, dhe kësisoj do të bashkëpunonte me këdo?
Po pse atëherë mbillet kjo frymë politike ndarëse dhe armiqësore, e eksportuar edhe në Kosovë e vise të tjera, se kush e do Edi Ramën i përket njërës anë të llogores dhe kush e do Bashën i përket anës tjetër?
Kjo ka krijuar një dhunim institucionesh dhe përdorim të tyre për interesa politike të ditës.
Agim Bahtiri, kryebashkiaku i Mitrovicës, që është i djathtë, e dekoroi Lulzim Bashën një vit më parë, kur ky i fundit, si i ri që është, nuk kishte dhënë asnjë kontribut për Mitrovicën e për Isa Boletinin. Ndërkohë Edi Rama u nderua në Prekaz, ku as e ka ditur ku bie rruga.
Të gjithë e dimë se mes tyre politikanët tanë jo vetëm komunikojnë, por edhe i bëjnë qoka njëri-tjetrit. Deputetët më të egër të PD-së i kanë rregulluar me ndërhyrje e telefonata me Ramën në punë shteti të gjithë familjarët, dhe anasjelltas, të gjithë deputetët e PS-së në kohën e qeverisjes së Berishës i rregullonin të afërmit në shtet pa asnjë problem.
Po atëherë, pse luhet ky teatër absurd dhe hipokrit, kur të gjithë e dinë se është i rremë? Pse opinionistët kurrë nuk i analizojnë prapaskenat dhe prognozën, por i bien daulles së ndarjes?
“Divida impera”, aksioma romake, po mbetet ndër shqiptarët si mallkimi skllavërues mijëravjeçar, duke mos qenë të aftë të krijojnë një marrëdhënie të ndershme e me parime. /tesheshi.com/
