Ai ishte “primitivi i fundit i një civilizimi të ri”, ka thënë për Ibrahim Kodrën poeti i madh francez Pol Elyar. Ai lindi më 22 prill të vitit 1918 në fshatin Likmetaj të zonës së Ishmit dhe vdiq më 7 shkurt 2006. Lindi në pranvere dhe u nda nga jeta në prag të kësaj stine, duke i lënë vendit të tij një pranverë ngjyrash në artin e pikturës. Veprat e tij të mahnitshme i has ngado e kud: në studiot dhe galeritë e koleksionistëve privatë të botës, si dhe të disa institucioneve të rëndësishme.
Por edhe në Durrës, ai përveç pikturave që i ka dhuruar muzeut rajonal, ka dhe disa kushërinj me të cilët ka mbajtur ndër vite marrëdhënie shumë të afërta dhe u ka dhuruar disa vepra origjinale. Një ndër to është edhe familja e Shaban Radoveshit, gruaja e të cilit Akile Radoveshi (Kodra), ishte kushërirë e afërt e mjeshtrit, të cilët mes tyre kanë patur marrëdhënie shumë të ngrohta, si dhe kanë shkëmbyer vizita në Itali e Shqipëri. Ajo është ndarë nga jeta para 3 viteve, e më pas dhe vëllai i saj Fadili, i cili ruante në banesën e tij flokët e Ibrahim Kodrës, të cilat ia kish qethur i ati, Mustafai.
Akilja ishte një kushërirë e afërt e piktorit tonë të shquar Ibrahim Kodra. Në shtëpinë e së cilës kur ajo jetonte, patëm rastin që të shikojmë një punim origjinal të mjeshtrit. Piktura e rrallë ndodhet edhe sot në Durrës. Ajo ruhet nga bashkëshorti i Akiles, Shabani. Në bisedat me Akilen kur jetonte, ajo e kujtonte me mirënjohje mikpritjen e Ibrahimit në Itali dhe vizitat që ai u kishte bërë në Shqipëri, duke treguar se si ai u solli atyre një pikture origjinale të bërë në vaj. Piktura, deri sa mbylli sytë e ndjera, qëndronte në dhomën e saj, por që ishte dhe pjesë e shijeve të burrit, Shabanit, sipas motivit dhe subjektit që përmbante: i madhi Maldin i Milanit të madh. Dhe jo pa arsye, ngase Shabani e kish marrë më vete Ibrahimin në San Siro për të parë Milanin, gjatë kohës kur ishte në Itali.
Shabani, një ultras milanez, i kish rënë në sy Ibrahimit për këtë gjë, e më pas piktori i madh kishte vendosur që mikut të tij t`i bëjë një dhuratë të rrallë, pikërisht Maldinin në vaj.
Piktura e famshme ruhet edhe sot në këtë familje në një faqe muri. Kur erdhën pjesëtarët e ekipit italian për një ndeshje në Shqipëri pak vite më parë, e kishin marrë vesh nga tifozët se Maldini ishte bërë portret nga i fundmi i kubistëve të mëdhenj, pikërisht Ibrahim Kodra, dhe kërkuan të kontaktojnë me pronarin e saj. Pasi kanë shuar kuriozitetin e tyre duke e kundruar, ata kanë sjellë edhe një ofertë për ta blerë atë, në shumën e 50 mijë eurove. Oferta ishte tunduese, por dashuria dhe respekti për Ibrahimin, e bën që ta refuzojë pa shumë dilema. “Kur më thanë se sa mund të afronin për ta blerë – kujton Shaba – e ndjeva se sa me kishte respektuar familjarisht ky piktor i madh me të cilin pata fatin që ta kaloj një periudhë të shkurtër të jetës sime dhe të kisha vëmendjen dhe konsideratën e tij”.
Piktura, e cila paraqet një prej legjendave të futbollit italian, Paolo Maldinin, është e punuar në vaj dhe ka dimensionet 70 x 50 cm. Ngjyrat janë të forta dhe mbizotëron bluja, e zeza, e kuqja dhe e verdha. Mbase kanë qënë edhe momente nostalgjike të mjeshtrit që i kanë rrjedhur nga peneli kur po e punonte atë, pasi pjesa e pasme e sfondit pas kurrizit të lojtarit të madh, ka një punim fin me ngjyra të detit të cilat i ka përdorur edhe në pikturën e njohur kubiste të paraqitjes së vëndlindjes së vet, Ishmit
Në pjesën e poshtme të këtij punimi interesant, ai ka lënë me dorën e vet edhe shënime të cilat kanë rëndësi për të ardhmen nga studiuesit që do të hulumtojnë në të kaluarën e tij, e që ka mbetur gjithsesi në hije për dashamirësit e shumtë që ka në botë, e më të shumtë në atdhe.
Në fillim ai ka lënë shënimin 12/99 që mund të jetë edhe indeksi i inventarit, ose thjesht një “ lajthitje” në datim, pasi më poshtë mjeshtri Kodra ka shkruar po me dorën e vet dhe me një shkrim të thjeshtë për t`u lexuar: “Akiljes dhe Shabanit me simpati nga bacë Brahimi.” Tiranë 5 / 8/ 97. Çka daton edhe datën e ardhjes në Shqipëri të “Maldinit”, të prenotuar nga peneli i Kodrës …
Interesant në dedikim është dhe vetëemërtimi “Bacë”, që na kujton edhe Kosovën, të cilën e ka përjetësuar në një vepër tjetër të mrekullueshme.
Përgatiti Mark Brunga – /tesheshi.com/
