Partia Demokratike duhet të ndahet. Jo të përçahet. Më pas të ribashkohet. Dhe pas ribashkimit të punojë për të marrë drejtimin e shtetit, pa e ditur që më parë se është humbëse, si dy zgjedhjet e fundit.
Pse duhet ndarja? Aktualisht brenda PD-së ka kaq shumë qejmbetje, inate, sherre, “dosje”, akuza. Nuk besoj se mund të ketë një shërim të shpejtë, duke ndenjur të dy pjesët së bashku, madje as të vonë. Veç do të vazhdojë gërryerja e PD-së, që do të sjellë katandisjen e saj në një parti lodër. Vetëm ndarja do të sillte qetësimin e ujërave, në bazë dhe në qendër. Të dyja pjesët do të mundohen më pas të bëhen të mëdha, duke maksimalizuar përfaqësimin e tyre. Të djathtët do të kishin mundësi zgjedhjeje dhe shumë pak prej tyre do të mbëteshin indiferentë. Duke pasur parasysh se shumica e elektoratit të djathtë, është pak “nazeli”, pra nuk pranon të vihet kollaj në rresht kur bie bilbili, drejtuesit e dy gjysmave të PD-së, do të jenë më të motivuar për të qenë karizmatikë. E normalisht, jashtë thesit të votave të djathta, mund të mbeten pak, dhe sytë mund të hidhen më pas nga elektorati gri. Por nuk mund të synosh elektoratin gri, kur nuk i mbush dot mendjen elektoratit bazë.
Nëse sot krahasojmë një nga një elementët e Partisë Demokratike me ato të Partisë Socialiste, rezultati është me zero. Në asnjë element PD nuk është në avantazh ndaj PS. Duke nisur nga kryetari. Edi Rama, është me dhjetra pikë para në karizëm, në populizëm, në drejtim, në ide krahasuar me Lul Bashën. Nuk më duket se edhe sikur të zgjidhet Eduart Selami do ketë ndonjë ndryshim, përveç shtimit të pikëve për Ramën. Organizimi i PS-së krahasuar me PD-në është si nata me ditën. PS përgjigjet dhe sillet si legjion romak, ndërsa PD si çetë kaçakësh, secili për vete. Kështu ndodhi në zgjedhjet e fundit. Figurat e PS-së, krahasuar me ato të PD-së, sidomos edhe tani pas “krasitjes” janë ku e ku më solide dhe të përgatitura. Figurat e reja në PS janë rritur dhe mbështetur pas figurës së Ramës, ndërsa figurat e reja në PD thjesht janë mbjellë dhe pritet në do lëshojnë rrënjë apo do thahen. Pra ngado që ta rrotullosh, PD-ja e sotme është tmerrësisht dobët përpara PS-së. Mua më duket se nuk ka si të ngjasë ndonjë mrekulli për dy vjet kur janë dhe zgjedhjet lokale, nëse PD qëndron kështu, e sëmurë.
Nëse ndahet, atëherë të dyja partitë, përveç përpjekjes së maksimalizimit të elektoratit, të thithjes së të djathtës, të elektoratit gri, do të bëjë përpjekje edhe për nxjerrjen e drejtuesve karizmatikë. E mes tyre, të një lideri karizmatik, i cili të jetë ekuivalenti i djathtë i Edi Ramës. Një lider i cili duhet të dalë nga ribashkimi këtyre partive. Ky lloj rithemelimi i Partisë Demokratike, pa linçuar askënd e pa përçmuar gjithashtu askënd, më duket si e vetmja mënyrë për ta ribërë PD-në një parti alternative dhe konkurruese. PD e di që nuk ka i ka kushtet për të humbur askënd, as duhet të lejojë t’i largohen njerëzit. Përballë PS-së, apo më keq PS-LSI, PD-së i duhet të punojë fort me idetë, platformat dhe karizmën. Aktualisht nuk ofron asnjë nga këto. Përçarja që ka nisur veç do ta dobësojë dhe rrënojë. Sa më shpejtë ta kuptojnë demokratët këtë, aq më mirë do jetë jo vetëm për PD-në, por edhe për demokracinë shqiptare. /tesheshi.com/
