Rasti i vetëm i vdekjes së njerëzve në hapësirë ndodhi më 6 qershor 1971.
Megjithëse kujtojmë shumë aksidente të anijeve kozmike, në fakt shumica e këtyre katastrofave ndodhën në atmosferë, gjatë ngritjes ose uljes.
Kështu anija e famshme hapësinore Challenger shpërtheu gjatë ngritjes në një lartësi prej rreth 15 kilometrash. Anija e dytë hapësinore – Kolumbia – u shemb me uljen në një lartësi prej rreth 60 kilometrash.
Vetëm lartësitë mbi 100 kilometra konsiderohen hapësirë, kështu që këto aksidente të mëdha anije kozmike nuk ndodhën në të vërtetë.
Në një ditë tragjike, tre astronautë sovjetikë, Georgi Dobrovolsky, Vladislav Volkov dhe Viktor Patsayev, u zhdukën në hapësirën reale. Konkretisht, aksidenti i tyre ndodhi kur ata po përgatiteshin të ktheheshin nga orbita në Tokë, ende jashtë atmosferës.
Për shkak të një defekti në sistem, kapsula e tyre Soyuz 11 humbi presionin. Ata nuk ishin me kostume hapësinore sepse nuk ishte e zakonshme në atë kohë (më vonë u fut ky rregull, pikërisht për shkak të atij aksidenti).
Valvula e ajrit në kapsulën Soyuza 11 u hap papritur ndërsa astronautët ishin në 168 kilometra lartësi. U deshën vetëm disa sekonda që pothuajse i gjithë ajri të dilte nga kapsolla. Astronautët nuk kishin asnjë shans të reagonin sepse valvula ishte poshtë sediljes dhe ishte e pamundur ta gjeje dhe ta mbyllje atë në një kohë kaq të shkurtër.
Kapsula automatikisht ra në mënyrë të rregullt në Tokë, megjithëse astronautët në të kishin vdekur prej kohësh. Pasi ekipi në Tokë hapi kapsulën, u përpoqën të bënin një reanimacion ndaj astronautëve, por ishte tepër vonë.
Të tre u shpallën pas vdekjes heronj të Bashkimit Sovjetik dhe u varrosën pranë Yuri Gagarin pranë murit të Kremlinit. Tre kratere në Hënë janë emëruar gjithashtu sipas mbiemrave të tyre: Dobrovolsky, Volkov dhe Patsayev. /tesheshi.com/
