Vetëm dy ditë më parë, gjatë një deklarate rutinore për shtyp, kreu i PD-së, Lulzim Basha bëri paksa dhe “profetin social”, kur deklaroi se droga po shkatërron shoqërinë. Më pas, ai e çoi gjuhën atje ku dhemb dhëmbi, tek interesi ngushtësisht politik dhe makutërisht për pushtet, kur kërkoi largimin e Ramës.
Dhe, në asnjë frazë të tij, jo vetëm atë ditë, por përgjatë tre viteve në opozite e ç’prej kur e ka shndërruar në kauzë denoncimin e drogës qeveritare, nuk thotë se ç’do t’i bëjë kanabisit shtathedhur anekënd Shqipërisë kur të vjen në pushtet.
Eshtë evident fakti, ndonëse ka rrëshqitur nga vëmendja e oponionit, se “droga e opozitës” është ndalur vetëm në të tashmen; ajo nuk e përmend kurrë të djeshmen e saj, po me lastarët e kanabisit deri në fyt, aq më pak si ndjesë; e njëherësh nuk shpalos asgjë për të nesërmen se si do veprojë ndaj saj po të vijë në pushtet.
Dhe pas krizës së qeverisjes, e cila nuk po e nxjerr dot qimen nga qulli për të gjithë përmasat e rilindjes së premtuar, e që ka përfunduar duke u marrë me rripat e pluhurosur të sigurimit në sediljet e pasme të automjeteve, na shfaqet dhe kjo e opozitës ne terma moralë.
Lulzim Basha, edhe pse e artikulon qartazi tashmë synimin për të qenë ai kryeministër i ardhshëm, i ka mbetur ora e premtive tek “taksat e ulëta”, një lloj teze populiste e dalë boje dhe pa asnjë sens në kushtet ku ndodhemi, pasi shoqëria shqiptare, më shumë se në emergjencë fiskale, është në emergjencë morale.
Opozita vetë është mishërim i kësaj.
Dalim tek mazhoranca. As ajo, dje në opozitë, nuk e ka patur në programin rilindas drogën, luftën ndaj saj. Gërmoni në arkiva dhe do shihni që në të gjitha shpalosjet e vizionit e programit të PS-së mungon tërësisht premtimi për ta ç’drogëzuar Shqipërinë.
Sa i përket rrafshit social, Rama ka shkuar deri tek llotomania si sëmundje shoqërore.
Lazarati, edhe pse mbahet tashmë si një ndër shenjat e dukshme “për mirë” të qeverisjes së Rilindjes, ka munguar tërësisht në artikulimin paraelektoral dhe elektoral të 23 qershorit 2013.
Si sfidë e qeverisjes, ai nis e formësohet muaj pas marrjes së pushtetit, për shkak të disa qëndrimeve të shtuara ndërkombëtare lidhur me fshatin e bujshëm, para se cilit shteti ishte dorëzuar prej vitesh. Dhe kjo bëri që ndërhyrja në Lazarat, më shumë se luftës e pakompromis kundër drogës”, të ishte thjesht një plotësim kushti për hapjen e negociatave me BE-në.
Koha e vërtetoi se qe kështu dhe vetëm kështu.
Dhe kjo është dëshpëruese, po të mendosh se droga, “ka qenë dhe është loja”, për të dyja kahjet e politikës. /tesheshi.com/
