Në këtë ditë, më 27 nëntor 1895, kimisti, inxhinieri dhe industrialisti suedez Alfred Nobel
nënshkroi testamentin e tij të tretë dhe të fundit në klubin suedez-norvegjez në Paris, vetëm dy javë para se të vdiste.
Në testamentin e shkruar në Stokholm, 27 nëntor 1895, shkruhet:
“E gjithë pasuria e paluajtshme e mbetur do të paguhet si më poshtë: kapitali, i konvertuar në letra të sigurta nga ekzekutorët e mi, do të jetë një fond, interesi i të cilit do të shpërndahet çdo vit si shpërblim për ata që gjatë vitit paraardhës kanë sjellë një përfitim të madh për njerëzimin.
Interesi duhet të ndahet në pesë pjesë të barabarta dhe të shpërndahet si më poshtë: një pjesë për personin që ka bërë zbulimin ose shpikjen më të rëndësishme në fushën e fizikës; një pjesë për personin që ka bërë zbulimin ose përmirësimin më të rëndësishëm kimik; një pjesë për personin që bën zbulim të rëndësishëm në fushën e fiziologjisë ose mjekësisë; një pjesë për personin që prodhon veprën më të spikatur në fushën e letërsisë në një drejtim idealist; dhe një pjesë për personin që bën më shumë ose më së miri në promovimin e unitetit midis kombeve, shfuqizimin ose pakësimin e ushtrive të qëndrueshme dhe krijimin dhe promovimin e paqes.
Çmimet për fizikën dhe kiminë do të jepen nga Akademia Suedeze e Shkencave; për arritjet fiziologjike ose mjekësore nga Instituti Karolinska në Stokholm; për letërsinë nga Akademia e Stokholmit; dhe për kampionët e paqes nga një komitet prej pesë personash të zgjedhur nga Stortingu Norvegjez. Dëshira ime e shprehur është që në dhënien e çmimeve të mos merret parasysh kombësia, por çmimi t’i jepet njeriut më të denjë, pavarësisht nëse është skandinav apo jo”.
Testamenti i Alfred Nobelit u shkrua më 27 nëntor 1895 dhe u gjet pas vdekjes së tij në 1896. Në të,
Nobel filloi sistemin që tani quhet Çmimet Nobel dhe shpërndau pjesën më të madhe të pasurisë së tij për të financuar çmimet. Ky testament ishte revolucionar sepse pjesa më e madhe e pasurisë së tij iu kushtua nderimit të njerëzve që kanë kontribuar për njerëzimin në mënyrë domethënëse dhe pozitive.
Teksti i testamentit është i disponueshëm në arkiva dhe burime të ndryshme historike, duke përfshirë Akademinë Suedeze, e cila është përgjegjëse për dhënien e Çmimit Nobel në Letërsi dhe mbikëqyrjen e trashëgimisë Nobel. /tesheshi.com/
