Nga Miradie Hasani
Personat me invaliditet nuk munden të zbresin në sheshin “Skënderbej” në Shkup, pasiqë pengesë janë shkallët e vendosura në dalje të Çarshisë së Vjetër e që del po te ky shesh.
Ata që ecin me karroca për shkak të të qënit invalid, nuk ia dalin që ta shohin për së afërmi përmendoren e vetme të vendosur e Skënderbeut, edhe pse janë në afërsi prej 20 metrave.
Veç kësaj, afër sheshit janë edhe mbeturinat të hedhura në tokë, që të bën përshtypje se ky vend nuk vlen asgjë. Mirëpo nga ana tjetër, në këtë shesh prej 11 vitesh u punua dhe u fol që do të ishte epiqendra e shqiptarëve, me një kosto që arriti shumën mbi 600 mijë euro; por ja që është ndërtuar asnjë rrugëkalim për personave me invaliditet.
Ata shprehën të revoltuar nga kjo neglizhencë e pushtetit lokal.
“Për mua sheshi “Skënderbej” dhe Çarshija e Vjetër e Shkupit përfundon këtu, këtu përfundon shëtitja ime. Unë nuk dal gjithmonë me shokët që të më ndihmojnë të zbres shkallëve dhe t’i afrohem sheshit tonë shqiptar, prandaj ndalem dhe prej së largu shikoj njerëzit që kanë dalë në shëtitje”, thotë një qytetar me invaliditet.
Ndërsa ish-kryetari i Komunës së Çairit, Izet Mexhiti, kur promovoi këtë shesh pranoi se ka patur vonesë në këtë projekt, mirëpo u lavdërua për tre mandate sa ishte kryetar i Çairit, se memoriali i Skëndërbeut mbetet me cilësi të lartë në krahasim me përmendoret e projektit ‘’Shkupi 2014’’, edhe pse kushton shumë më pak.
“Në anën tjetër të lumit janë vendosur përmendore me miliona euro, të cilat janë ndryshkur dhe i ka kapur korezioni, ndërsa e kemi Skënderbeun i cili edhe pas 11 vitesh shkëlqen edhe pse nga përmasat financiare është shumë larg që bëhen në anën tjetër’’, u shpreh Mexhiti.
Mirëpo invalidët, për më tepër shqiptarë, janë akuzatorët më të mëdhenj sot të projektit që ka në qendër Skënderbeun. Ata sikur janë përjashtuar me kast, për t’u ndjerë qytetarë si gjithë të tjerët. /tesheshi.com/