Më 12 prill 1990, katër peshkatarë u nisën nga Xhorxhia në Shtetet e Bashkuara të Amerikës në atë që dukej të ishte një udhëtim rutinë shtatë-ditor peshkimi në Oqeanin Atlantik.
Anija “Casie Nicole”, e riparuar kohët e fundit dhe e gatshme për një aventurë të re, u nis drejt Tiger Reef, 90 milje në det të hapur. Ekuipazhi përbëhej nga kapiteni Billy Joe Neesmith, vëllai i tij Nathan Neesmith, nipi i tyre Keith Wilkes dhe shoku Franklin Brantley.
Udhëtimi nisi pa probleme, por vetëm pak orë më vonë situata u bë e rëndë. Rreth orës 3:30 të mëngjesit, Nathan u zgjua dhe vuri re se anija po lëvizte jashtëzakonisht ngadalë. Pasi kontrolloi gjendjen, ai kuptoi se “Casie Nicole” ishte e rrethuar nga uji. Pavarësisht përpjekjeve për të nxjerrë ujin, pompat nuk funksionuan dhe problemi i ujit u bë shumë shpejt kritik.
Ekuipazhi i tmerruar u përpoq të pomponte ujin nga anija me dorë, por pa rezultat. Një thirrje “mayday” për ndihmë pasoi, por nuk pati asnjë përgjigje. Kur motori i anijes ndaloi plotësisht, edhe radioja pushoi së punuari, duke humbur kështu çdo mundësi komunikimi me tokën.
Ata nuk u gjetën kurrë
Të detyruar të braktisin anijen, katër peshkatarët hipën në një gomone shpëtimi, e cila fatkeqësisht ishte në gjendje të keqe dhe filloi të fundosej me lindjen e diellit. Në një përpjekje për të siguruar ndonjë siguri, ata improvizuan një trap të ri duke përdorur një mbulesë çeliku nga anija. Por ata ishin të pafuqishëm pasi e panë anijen e tyre vetëm tre milje larg.
Nathan Neesmith, në një përpjekje të dëshpëruar për të shpëtuar ekuipazhin, vendosi të kthehej me not në “Casie Nicole”. Pasi notoi për disa orë, ai arriti në varkë, por nuk mundi të shihte kolegët e tij peshkatarë. Ai mbijetoi dy ditë e gjysmë në vijim duke u kapur pas bykut të anijes. Në një moment, ai pa një anije tjetër në distancë, por nuk mbërriti asnjë ndihmë.
Mbijetesa e Nathan-it u bë edhe më e pabesueshme kur një kuti lundruese me polisterol u ngrit në sipërfaqe, duke i dhënë atij një vend të vogël por mjaft të sigurt për të pushuar. Ai u shpëtua më 15 prill, afërsisht 20 milje në det, pas tre ditësh lufte për jetën në det. Fatkeqësisht, pjesa tjetër e ekuipazhit – Billy Joe Neesmith, Keith Wilkes dhe Franklin Brantley – nuk u gjetën kurrë.
Një thirrje misterioze
Disa muaj pas tragjedisë, ndodhi një kthesë e çuditshme. Më 5 tetor 1990, motra e Nathan dhe Billy Joe, Oneda, mori një telefonatë misterioze. Ajo dëgjoi dikë duke folur në spanjisht, me të vetmet fjalë në anglisht që ishin një emër dhe një numër telefoni. Po atë mbrëmje, pronari i “Casie Nicole”, Doug Tyson, mori një telefonatë të ngjashme. Në muajt në vijim, thirrje të ngjashme vazhduan të vinin tek Oneda dhe Tyson.
Më 6 mars 1991, telefonuesi tha: “Po i çoj në shtëpi”. Por shtegu shpejt u ftoh dhe peshkatarët e humbur nuk u kthyen më. Misteri i këtyre telefonatave mbetet i pazbardhur, duke i lënë familjet në agoni të pasigurisë.
Kjo tragjedi la gjurmë të pashlyeshme, jo vetëm për shkak të humbjes së tre burrave, por edhe për shkak të misterit rreth zhdukjes së tyre dhe thirrjeve të fshehta që pasuan. /tesheshi.com/
