Nga Ermir Hoxha
Në afërsi të qendrës së Durrësit, në një prej rrugëve kryesore, afër një qoshku pallati, syri të has një tip barake që në vështrim të parë të ngjason me një këpucari të vjetër, ç’prej kohës së komunizmit. Në mos këpucari diç tjetër, qoftë dhe lokal vetëshërbimi me gatim kryesor grosh, pilaf, makarona dhe ndonjë qofte.
Por që shijen e komunizimit e ka të pashqitshme në të gjithë masën dhe pamjen.
Duket pra si relike e asaj kohe, e mbetur ashtu, ku për qindra arsye nuk ka mundur të shkulet që aty, të transformohet, ose të paktën të ndërrojë pamje. Sepse, rreth e rrotull gjithçka është e transformuar. Ndërsa ajo barake përngjan me një çiban arkaik mes modernitetit.
Por për çfarë të shërbejë vallë tani?! Kush është aty brenda dhe çfarë ofrojnë frymorët e atyshëm?!
Ka kjo lloj barake një aureolë misteri që të tërheq për t’iu afruar me një çap të ngadaltë duke e matur të gjithin me sy.
Dhe kur je një hap larg dhe lexon një tip tabelthi vendosur në xham, shqyen sytë mos je në ëndërr: aty është një klinikë mjekësore.
Dhe tani, për Durrësin, para se të thuhet se ka një amfiteatër të rrallë antik, ka një kullë mesjetare, ka mozaikun e famshëm të Bukuroshes, duhet të thuhet se ka dhe një klinikën mjekësore me të rrallë në botë, ku ajo çfarë shfaqet së jashtmi, nuk ka pikë lidhjeje me atë çfarë ofrohet brenda.
P.S. Sigurisht që kjo nuk mund të përbëjë një zhvlerësim të aftësive dhe përkushtimit të mjekut në fjalë. Madje nuk ka arsye që të përkthehet si një denoncim për llojin e shërbimit që ofrohet atyre brenda, e cila nuk përçon asgjë prej një klinike mjekësore, të paktën në kushte paqeje. Është thjesht zbulimi dhe evidentimi i një “moment” më tepër për Durrësin e këtij sezoni turistik. /tesheshi.com/
