Futbollistët luajnë për tifozët e të gjitha kombësive, feve, profesioneve apo statuseve sociale. Sidoqoftë, në historinë e disa klubeve evropiane, ka pasur pika të errëta të shoqëruara pikërisht prej tifozëve të tyre me ndikim – diktatorët fashist e nazist, ai italian e ai gjerman, Musolini dhe Hitleri.
Shumë besojnë se udhëheqësi i fashistëve italianë, Benito Mussolini, ishte një tifoz i Lazios. Është e vërtetë që Duçe ndoqi disa herë ndeshjet e “Biancocelest”, por jo më pak se ndeshjet e një skuadre tjetër romake – Roma.
Nga rruga, Roma u themelua në vitin 1927 me vullnetin e Ital Foschi, sekretar i degës romake të Partisë Fashiste Kombëtare të Mussolinit. Ndoshta arsyeja e stereotipit për Musolinin si tifoz i Lazios ishte sjellja e disa tifozëve, madje dhe lojtarëve të atij klubi, të cilët kishin më shumë shpërthime raciste dhe fashiste.
Por ka më shumë që besojnë se Duçe u mbështet nga ekipi i rajonit në të cilin lindi. Dhe ai lindi në qytetin e vogël të Predappios në rajonin Emilia-Romagna, qendra administrative e të cilit është Bolonja. Rastësisht apo jo, ky klub fitoi gjashtë nga shtatë Scudettot e tij gjatë regjimit fashist.
Kjo nuk është gjithçka: Ishte me mbështetjen e Musolini që Bolonja në 1927 pati një stadium të ri – Renato Dal-Ara dhe një bazë moderne sportive. Dhe falë injeksioneve financiare, klubi mblodhi lojtarët më të mirë italianë në ato vite.
Nga rruga, trajneri hungarez Árpád Weisz, një hebre, fitoi dy tituj me Bolonjën (1936 dhe 1937), ndonëse kjo nuk e shpëtoi atë nga vdekja në kampin më të tmerrshëm nazist – Aushvic. Ai u vra në një dhomë gazi së bashku me gruan dhe dy fëmijët.
Për dallim nga Benito Mussolini, Adolf Hitleri nuk ishte kurrë një tifoz i futbollit apo sporteve të tjera. Sidoqoftë, ai nuk mund të përmbahej nga ndikimi i kësaj loje në vetëdijen e masave, kështu që ndoqi disa herë ndeshje futbolli.
Teoria e simpatisë së Hitlerit për Schalke 04 është jashtëzakonisht e diskutueshme. Nëse ai e mbështeti këtë klub në çfarëdo mënyre, e bëri atë në mënyrë implicite.
Me shumë mundësi, aludimet e tilla kanë lindur për shkak të suksesit të “Blues Royal” në periudhën kur nazistët ishin në pushtet. Klubi nga Gelsenkirchen fitoi gjashtë nga shtatë titujt e tij të kampionatit midis 1934 dhe 1942, të cilave duhet t’i shtohet dhe Kupa e Gjermanisë në 1937. /tesheshi.com/
