Ben Blushi ka shfaqur në publik një dilemë mbi veten, më saktë mbi atë që i servir publikut me krijimtarinë letrare, si një lloj shkëndijimi ndërgjegjeje nëse po u përcjellë lexuesve të vërteta apo gënjeshtra.
Fjala është për librin e tij më të fundit, “Parajsa Artificiale”, ku ai mëton për një botë ku Zoti është teknologjia e cila mund t’i sjellë njeriut lumturinë e synuar në këtë botë.
Tipik i ateistit që nuk mohon Zotin por rebelohet ndaj Zotit, me një arrogancë të padurrueshme, Blushi ka treguar se brenda vetes ka një dimension, sado të vogël, të asaj që ato që shkruan as vetë si beson.
Në një status në FB, pasi rrëfen për Junkën, të bijën e të ndjerit Naum Prifti, e cila bleu 15 “Parajsa” të tij, Blushi shkruan:
“Ndërsa unë mbeta në Panair duke nënshkruar libra për qindra lexues që kanë ardhur për të blerë Parajsën Artificiale. Ata më tregojnë emrat e tyre dhe ikin duke qeshur, njëlloj si Julika, me shpresën se kanë blerë një udhërrëfyes që tregon rrugën për të shkuar më shpejt në parajsë.
Si ai njeriu që qëndron në udhëkryq, unë jetoj me frikën se mund t’i kem drejtuar njerëzit në rrugën e gabuar prandaj sa herë jap një autograf pyes veten: a mund të shkojmë në parajsë sa jemi gjallë? A mund të arrijmë aty më shpejt përmes Inteligjencës Artificiale? Apo Zoti ka të drejtë kur na kërkon të vdesim para se të shkojmë në parajsë?
Nuk e di.
Edhe Julika mesa duket nuk e di prandaj bleu 15 parajsa”. /tesheshi.com/
