Në deshifrimin e synimeve të Vladimir Putin nën hijen e publikimeve për lëvizjen e armëve bërthamore ruse, Financial Times përpiqet të vazhdojë duke regjistruar tre skenarët se si Moska mund të vendosë rregullisht armët bërthamore.
Siç vë në dukje FT në analizë, “ky është kërcënimi më i madh bërthamor për botën që nga kriza e raketave Kubane në vitin 1962”, duke kujtuar deklaratat e ushtarit besnik të Putinit, Ramzan Kadyrov, se Rusia duhet të konsiderojë përdorimin e armëve bërthamore me pak fuqi në Ukrainë.
Nga ana e tij, zëdhënësi i Kremlinit Dmitry Peskov u përgjigj se “nuk ka asnjë konsideratë tjetër” përveç përdorimit të armëve bërthamore bazuar në doktrinën ushtarake ruse, e cila lejon vendosjen e tyre në rast se Rusia merr një goditje ose është në rrezik.
Për momentin, zyrtarët perëndimorë dhe analistët ushtarakë e shohin rrezikun e Putinit për të zhvilluar armë bërthamore si të ulët, megjithëse ata pranojnë se ai po rritet pasi forcat e armatosura ruse marrin goditje dhe tërhiqen në Ukrainën juglindore.
Siç na kujton Financial Times, kriza e raketave Kubane përfshinte armë bërthamore “strategjike” që janë mjaft të fuqishme për të shkatërruar qytete të tëra mijëra kilometra larg fushëbetejës.
Përkundrazi, në rastin e Ukrainës, literatura e deritanishme ka të bëjë me armët bërthamore me fuqi më të vogël, të ashtuquajturat “taktike”. Armët bërthamore të kësaj klase janë krijuar për t’u përdorur në fushën e betejës për të shkatërruar objektiva specifike në zona specifike.
Megjithatë, ato janë ende më të fuqishme se bomba atomike e hedhur në Hiroshima nga SHBA, e cila kishte një fuqi të barabartë me 20 kiloton dinamit. “Të ashtuquajturat armë taktike kanë një gamë fuqie prej 1 deri në 50 kiloton dinamit për të shkatërruar zona deri në dy milje katrore”, shpjegoi për BBC ish-shefi i forcave të armatosura britanike.
Vlerësohet se Rusia ka në arsenalin e saj rreth 2000 armë të tilla taktike bërthamore që mund të “kapen” në sisteme të ndryshme si raketat Kalibr apo raketat Iskander dhe mund të lëshohen nga toka ose nga deti.
Skenari i parë: Goditja me shembull
Skenari i parë që analistët kanë zhvilluar për përdorimin e armëve bërthamore taktike është ta bëjnë këtë në një kuptim demonstrimi pa viktima. Mund të jetë, shkruan Financial Times në analizën e tyre, një shpërthim nëntokësor ose në Detin e Zi në një lartësi të madhe mbi Ukrainë ose ndonjë zonë të pabanuar si Fidonisi.
Pulsi elektromagnetik nga një goditje e tillë do të “digjte” të gjitha pajisjet elektrike të pambrojtura, ndërsa rënia radioaktive, megjithëse fillimisht e lartë, do të zvogëlohej në 1% brenda 48 orëve të para. Megjithatë, pluhuri radioaktiv që do të vendoset në 24 orët e para përbën një rrezik ekstrem biologjik, ndërsa erërat mund të bartin grimca radioaktive në shumë pjesë të botës.
Sipas analistëve, edhe një goditje e tillë mund të shkaktojë një përshkallëzim dhe të rrisë rreziqet e një sulmi rus në një qytet të madh.
Skenari i dytë: Goditja e një objektivi ushtarak
Skenari i dytë përfshin një goditje ndaj një objektivi ushtarak ukrainas ose infrastrukturës kryesore – p.sh. një sulm me raketa në centralin bërthamor të Zaporizhia. Çështja nëse dhe në çfarë mase do të ishte kjo mbetet e hapur. Forcat ukrainase, sipas FT, janë të shpërndara gjerësisht dhe studimet amerikane kanë treguar se një kokë luftarake prej një kilotonësh do të duhej të shpërthehej brenda 90 metrave nga një automjet i blinduar për të shkaktuar dëme serioze.
Disa analistë argumentojnë se nuk do të kishte kuptim që Rusia të godiste objektivat ushtarake të vendosura në zona që Moska i konsideron të sajat, sepse ushtria ruse, morali i së cilës është tashmë i ulët, do të ekspozohej gjithashtu ndaj mbetjeve radioaktive.
Skenari i tretë: Sulmi ndaj një shteti anëtar të NATO-s
Skenari i tretë, i cili është edhe më ekstremi dhe ai me ndikimin më të madh, do të ishte një sulm bërthamor ndaj një shteti anëtar të NATO-s, duke përfshirë SHBA-në, një sugjerim i paraqitur nga grupet ruse të mendimit që argumentojnë se Rusia duhet të tregojë se ajo ishte serioze kur kërcënonte me një sulm bërthamor.
Reagimi i botës perëndimore në këtë rast, i një sulmi ndaj një shteti anëtar të NATO-s, është i vështirë të parashikohet. Neni 5 i kartës së NATO-s i cili parashikon një përgjigje kolektive nga shtetet e tjera anëtare do të vihej në veprim dhe Rusia do të rrezikonte një përgjigje gjithëpërfshirëse bërthamore nga SHBA.
Muajin e kaluar, këshilltari amerikan për sigurinë kombëtare, Jake Sullivan, tha se çdo sulm bërthamor rus do të kishte “pasoja katastrofike” pa elaboruar, duke shtuar se Uashingtoni e kishte informuar Moskën në diskutime private për reagimin e Perëndimit.
Të dielën, Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, Jens Stoltenberg paralajmëroi për “pasoja të rënda” për Rusinë, të cilat, sipas ish-drejtorit të CIA-s, David Petraeus, mund të përfshijnë një sulm ushtarak konvencional që do të shkatërronte Flotën e Zezë. /tesheshi.com/
