Prej një jave vijon të ketë një zhurmim mediatik, së fundi edhe politik, për rastin e Elbasanit, ku një grup të fortësh të qytetit sfiduan policinë e shtetit me aktin e zhvendosjes zvarrë të automjetit të policisë.
Por një detaj gjëmëmadh duket se nuk është komentuar dhe theksuar.
Është komentuar videoja e bujshme e Audit arrogant para të cilit policët zbythen, por aspak mbi faktin se si ka rënë tregu ushqimor i qytetit në pronësi të njërit prej grupeve më të fuqishme në Elbasan, “Çelajve”, të cilët e menaxhojnë këtë aset të ri të qytetit, të inaguruar me shumë bujë vetëm dy vjet më parë.
Imagjino: flitet për zhvillimin e bujqësisë, daljen në treg sa më lehtësisht të prodhuesit, ndërsa menaxhimi i tregut nuk i lihet komunitetit të agrokulturës apo një subjekti që e njeh dhe merret me bujqësinë, por një biznesi që në historinë e tij sipërmarrëse ka rrahjen dhe përplasjen publike me shtetin.
Ky është fakti më ulëritës që Qazim Sejdini është i detyruar ta shpjegojë publikisht. Është fakti i rëndë që ministri aktual i Bujqësisë, Niko Peleshi, duhet ta shqyrtojë menjëherë dosjen e menaxhimit të tregut agroushqimor të Elbasanit dhe të japë përgjigje publike.
Ndonëse për aktivitetin e subjektit dhe personave që u përplasën me policinë, siç e tha edhe Fatmir Xhafa sot në Kuvend, fjalën e ka prokuroria dhe policia që po hetojnë dhe që hetimi duhet lënë të vazhdojë, çështja e administrimit të tregut kërkon sqarim sa më të shpejtë.
Robrto Saviano, shkrimtari i njohur antimafia, flet shpesh mbi përfshirjen e krimit të organizuar në projektet rurale dhe infrastrukturore si një mjet i rëndësishëm dhe efikas për pastrimin e parave dhe mbijetimin e grupit që qarkullon lekë nga veprimtaritë e paligjshme.
Ky model përveç sfidimit të tmerrshëm të shtetit, ngulfat vetë iniciativën e lirë, në këtë rast prodhimin bujqësor; ngaqë metodat e të fortëve janë vetëm sherri, përplasja, dhuna e kërcënimi. Fshatarët, përveç nuk janë të qetë që ta çojnë prodhimin në treg në mënyrë që të sigurojnë një hapësirë të lirë dhe të qetë shitjeje, janë edhe të pamotivuar.
Kjo sepse subjekti që menaxhon tregun nuk e ka idenë se ç’është bujqësia, se ç’kërkon konsumatori, çfarë cilësie duhet të jetë prodhimi, si duhet të shitet, kur duhet të shitet një mall dhe një tjetër të presë, në mënyrë që domatet të mos prishen dhe frutat të mos squllen, por rend te fitimi i shpejtë dhe tek justifikimi për të fshehur paratë.
Kaq e thjeshtë është kjo mesele që është e rëndë, shumë e rëndë, por që kërkon një veprim të shpejtë dhe energjik.
Ndoshta ka dhe raste të tjera në Shqipëri ku thertoret, tregjet, apo veprimtaritë e tjera publike kontrollohen nga biznese që nuk e kanë haberin për aktivitetin.
Më e mira e të mirave do të ishte që vetë prodhuesit ta menaxhojnë tregun duke krijuar një kooperativë tregtare, siç ndodh në shumë vende të botës.
Por për këtë qëllim, për koordinimin dhe mbledhjen e resurseve dhe ideve, duket të ndërhyjë shteti; në këtë rast Ministria e Bujqësisë si institucion i specializuar që ka ekspertizë dhe fonde, si dhe Bashkia e Elbasanit që zotëron infrastrukturën.
“Lala” që ka marrë mandatin e katërt në drejtimin e qytetit do të duhet të japë shpjegim dhe të transferojë menjëherë menaxhimin e tregut ushqimor. Ndryshe, shpjegimi alternativ është se nuk e bën dot për arsye se ka ndonjë peng me subjektin që s’lirohet dot. Ky nuk është fakt por mund të jetë deduksion i gabuar.
Por Sejdini, si edhe Peleshi, imperative kanë në këtë rast shpjegimin sa më parë publik! /tesheshi.com/
