Tashmë në Kosovë politika ka braktisur mekanizmat e saj dhe, institucioni më i lartë i Republikës, pra Kuvendi, është i përbërë vetëm nga mazhoranca.
Me dorëheqjen e Ramush Haradinajt si deputet, kemi të bëjmë me aktin e parë të deligjitimimit të legjislativit nga ana e opozitës.
Padyshim që kjo do të jetë pjesë e një vendimi më të plotë dhe institucional që pritet të merret në ditët në vazhdim, por, kreu i AAK-së “Inaguroi” barrigadën e parë të asaj që quhet mosbindja civile.
Ndoshta në këtë përfundim ka qenë vetë opozita që e ka ushqyer apo e ka galvanizuar, por realisht, arrestimi i deputetëve, përjashtimi dhe largimi, e në fund dorëheqja nga mandate, sjell një situatë antagoniste që e nxjerr përfundimisht opozitën nga Kuvendi.
Por ç’ndodh nëse opozita del jashtë institucioneve?! E para është nisja e një stine politike që do të çojë detyrimisht kah një krize të institucionalizuar dhe zgjidhje me negocim ndërkombëtar.
Dhe kjo pritet të nisë e të artikulohet që me ardhjen në Kosovë pas disa ditësh e komisionerit të Zgjerimit të BE-së, Johannes Hahn. Pra, njësoj si në Maqedoni.
Por pikëpyetja shtrohet: a do të zgjidhet presidenti i ri pa opozitën në Kuvend?! Sipas të gjitha gjasave po, dhe ka shumë mundësi që të jetë pikërisht Hashim Thaçi; por ky i fundit nëse e ndërmerr këtë hap do të jetë i përkohshëm.
Ndoshta nuk do ta ketë jetën e gjatë në detyrë aq sa Behgjet Pacolli, por sërish heqja e kreut të shtetit pritet të jetë në axhendën apo paketën opozitare që do t’i shtrohet për negocim në tryezat e Bashkimit Europian.
Po çfarë mund të fitojë opozita?! Atë që ka kërkuar: institucionalizimin e krizës! Nisjen e një stine negociataash që pritet të sjellin një skemë të re. Dhe nëse do të ketë skemë, njëri nga dy institucionet e kontestuara nga ana e opozitës, ose presidenti i ri ose qeveria, do të sakrifikohen.
Nëse zgjidhet Thaçi, gjasat çojnë tek një qeveri tjetër. Nëse nuk zgjidhet Thaçi dhe tentohet një president i modelit “Jahjaga”, atëherë Mustafa dhe Thaçi do të rrijnë në qeverisje deri në zgjedhjet e ardhshme, të cilat padyshim nuk do të mbahen në vitin 2018.
Pra, dalja e opozitës jashtë institucioneve, hedh “farën” e një stine të re politike. Ndoshta do të jetë e mundimshme si në Maqedoni, por sipas të gjitha gjasave, nëse opozita do të rrisë dozën e reagimit të dhunshëm, ajo humb. Por nëse do të mbajë qëndrim constant, të fortë po jo të dhunshëm, ajo do të fitojë zgjidhjen e krizës nëpërmjet negociatave. /tesheshi.com/