Emrin së gjati e ka Ali, por të gjithë e thërrasin Liu.
Prej 4 vitesh ka zënë një pozicion “strategjik” në mes të Rrugës së Elbasanit, pikërisht në kryqëzimin që të con nga njëri krah të Drejtoria e Higjenës dhe Qytetin Studenti dhe në rrugën kryesore që të çon te Ambasada Amerikane dhe Fakultetin Filologjik.
Në një kuti kartoni mban disa paketa cigaresh, çamçakëza, fazzoleta dhe ndonjë kinkalerinë tjetër. Prej ditësh Liu nuk ndodhet më në vendin “strategjik”, por është fshehur larg rrugës në një bordurë ku çdo minutë shkojnë pranë tij njerëz që pasi nxjerrin lekë nga xhepi marrin diçka dhe më pas largohen.
“Janë myshterinjtë e mij, i kam miq dhe s’më tradhëtojnë”, thotë Liu, kur e pyes se kush janë ata.
“O zotëri a kupton se po dukem sikur shes drogë, por kam 3 kalamaj. Nuk ka punë për mua. Prej një javë më masakrojnë ata të policisë bashkiake dhe më quajnë informal, a ke kasë fiskale thonë. Po a jeni në terezi i them?! Jasht, jashtë, më thanë! Po unë jashtë jam o zoti polic… edhe nga rruga, hajt, hajt, qërohu!
“Po më thuaj ti, me se të jetoj, unë vetëm një kuti mbaj, rri në një cep të postës ku ndahen pensionet dhe nuk pengoj rrugën. E shikon atë lokalin si i ka karriget në rrugë? E ka një zyrtar i shtetit. Dhe ata më sulmojnë mua”. Liu flet shumë i mërzitur edhe pse duket se është tip i qetë.
Prej vitesh, mban i vetëm familjen me shitjen e paketave, pasi e shoqja ka një sëmundje të rrallë, sklerozë muskulare, që e ka kthyer në ulok që kërkon vetëm shërbime.
Në fakt ka një javë që pas shpalljes së aksionit të bashkisë së Tiranës për të luftuar paligjshmërinë, operacioni ka nisur me seriozitet duke sulmuar në thelb “kapitalistët informal” që shesin cigare, çamçakëza, sandale të vjetra, mbajtëse çelësash, bojra këpucësh dhe të tjera.
Trupat e Policisë Bashkiake që vijnë të karikuar nga entuziazmi i kryebashkiakut të ri nuk falin: “hajt largohu informal i qenit, nuk ke kasë fiskale”.
Në kryeqytet ka një numër mjaft të madh që jetojnë me shitjen ambulante. Tirana i ngjan pak a shumë Kajros ose Stambollit të para 20 viteve. Por realisht prej vitit 2013 numri i fëmijëve që shesin cigare është ulur ndjeshëm. Ata nuk vijnë në çdo lokal për ta bërë këtë punë.
Në qoshe të rrugëve, kryesisht në zonat më të pasura si blloku, Tirana e Re, Sheshi “Skënderbej”, apo edhe rruga e Elbasanit gëlojnë ambulantet që përgjithësisht çojnë në shtëpi një shumë deri në 1500-2000 lekë në ditë nga fitimi.
Liu, personazhi ynë thotë se fiton më shumë, deri edhe në 3 mijë lekë dita. Klientët e tij bëjnë rrugë të gjatë nga RTSH apo ambasada e SHBA për të blerë cigare tek Liu. E kanë zgjedhur edhe si mënyrë për ta ndihmuar ngaqë edhe telashin e ka të madh.
Tek nxjerr paketën dhe kusurin, duart i dridhen, por humorin nuk e humb kurrë dhe s’ankohet: “Nuk e paskam dit që paskam qenë kapitalist informal, kur bëri fushatën Erjon Veliaj, erdhi më puthi dhe më tha se gruan do të ma mjekonin diku jashtë, ndërsa do më gjenin punë në ujësjellës. Po çfarë pune i thashë, vetëm mos më luaj, se unë nuk bllokoj rrugën. Do të të bëjmë një kjoskë të bukur më tha. Po ja, tani siç duket nuk është koha e duhur sepse po luftohen evazorët. E mer burrë, sa të vështira paskan qenë këto fjalë, por mi mësoi një zyrtar i thesarit që blen paqetë të un çdo ditë.
Dikur mi kërkonte pa pullë por unë nuk shkel në dërrasë të kalbur. Me duhanin s’bëhet shaka…”.
Y.Pata
/tesheshi.com/
