Dje ishte e premte, 29 maj, por në një kontekst historik, dje ishte “e martë, ditë tersi”.
Në mendësinë popullore, kjo vijon të jetë aktive. Shumë njerëz shmangin udhëtime të martave, ose ndonjë punë me peshë, duke menduar se mos u shkon ters e u ndodh ndonjë gjëmë.
Por mjafton të bëjmë të ditur rrënjët e kësaj bindjeje bestyde, për të kuptuar se e marta, përveçse e martë, nuk ka asgjë të veçantë nga ditët e tjera: brenda saj, sa mund të haset “tersi”, mund të haset po aq dhe “fati”.
Dhe për ta sqaruar: ishte e martë 29 maji i vitit të largët 1453, kur Mehmet Fatihu hyri triumfalisht në Kostandinopojë. Ky qytet madhështor, ishte një prej kryeqendrave të botës së krishterë, dhe rënia e saj në “Perëndimin” e asaj kohe u përjetua si një apokalips.
Dhe për këtë arsye, e marta u shpall si “ditë tersi”, që në vite e shekuj u ngulit e tillë në mendësinë e miliona njerëzve, sa në Lindje e sa në Perëndim. Dhe mund të thuhet se kjo është e vetmja bestytni perëndimore, për më tepër aktive.
p.s. Kjo e dhënë nuk të bëjë as me faktin se gjatë periudhës komuniste, në mëngjesin e së martës ishte caktuar ora e informacionit politik, në shkolla, ndërmarje apo institucione, gjë që ta shëmtonte vërtet ditën, si e martë. /tesheshi.com/
