Nga Bujar M. Hoxha
“Me qetësi dhe dashuri,” shprehja e famshme e kryetarit të Kuvendit, e Ilir Metës, e nxjerrë me mijëra herë prej gojës së tij si përgjigje për sulmet e kundërshtarëve politikë, nuk ka pirë ujë mbrëmë as për vetë të zotin.
I gjendur në SHBA për një vizitë, Meta u shfaq në ekranin e Zërit të Amerikës, dhe qe i shtruar në fjalën e tij për sa kohë që biseda vijonte në terma të përgjithshme. Gjithçka do të ndryshonte kur drejtuesja e lajmeve do të aludonte në pyetjen e saj për jetën luksoze të të ftuarit.
Jo i mësuar me kësi pyetjesh nga mediat shqiptare, Meta reagoi me nerv që në fillim, duke sjellë dhe një ashpërsim të gjuhës së gazetares, që më pastaj do ta shigjetonte atë më hapur. Kulmi i dialogut të padëshiruar qe sugjerimi ironik i Iliri Metës për ta parë gazetaren si kryeprokurore të Shqipërisë.
Duket se sulmet e pafundme ndaj personit të tij këtej nga ne, edhe pse asnjëherë të çuara në fund, por gjithsesi të papushimta, e kanë lodhur dhe ia kanë prishur qetësinë Ilir Metës. Mes goditjeve të njëpasnjëshme të opozitës, e në përpjekje për të mbajtur një drejtpeshim që është në fije të perit në ortakërinë me Edi Ramën, kryetari i LSI-së, e njëkohësisht i Kuvendit, ngjan t’ia kenë harxhuar energjitë që shpenzonte për t’u shfaqur i qetë dhe i urtë në mjediset politike e më gjerë.
Incidenti i mbrëmshëm me gazetaren e Zërit të Amerikës është sinjali më domethënës se në ç’situatë të vështirë është Meta, çka e bën atë që ta humbë toruan e të shfaqet para mijëra shikuesve ashtu siç nuk është parë asnjëherë.
Por nëse në SHBA nuk ka “pyetje të këqija,” ashtu siç edhe i kujtoi Metës gazetarja në studion e Zërit të Amerikës, krejt tjetër është ajo çka ngjet më së paku në shtypin tonë.
Një pjesë e mirë e organeve mediatike as nuk kanë guxuar ta përcjellin tensionin në intervistën e mbrëmshme. Edhe në e kanë bërë lajm daljen e Metës te Zëri i Amerikës, kanë përcjellë vetëm atë fill të bisedës që nuk të thotë asgjë, të përshkruar nga klishetë e zakonshme të kohës që po jetojmë.
Tek sheh mjete informimi që nuk përtojnë t’i lënë hapësirë gjithçkaje që ngjet e nuk ngjet këtu e jashtë vendit, habitesh se si misioni i ndërmarrë, “informimi” i njerëzve, nuk ua kërkon të pasqyrojnë diçka të ndodhur, më së paku pa koment, por thjesht si një përcjellje informuese.
Gazetarja e Zërit të Amerikës nuk bëri asnjë pyetje të jashtëzakonshme. Ajo thjesht përçoi me zërin e saj gjithçka që përflitet nën zë nga të tërë. Nuk shfaqi as një talent të spikatur gazetaresk, por ama u tregua e lirshme në punën e saj, e pyeti për atë që kishte në mendje. Krejt ndryshe, kolegët e saj përtej oqeanit, le që nuk munden t’i bëjnë pyetje të tilla, por nuk kanë guximin as t’i nxjerrin gështenjat me duart e të tjerëve.
Gazetarët e trembur dhe mediat që shkojnë andej nga fryn era i bëjnë dhe politikanët tanë më arrogantë, më shpërfillës, më moskokëçarës, duke ua bërë më të lehtë sundimin.
Veçse edhe kjo e mirë e ka një të keqe. Kur këta politikanë ndeshin në të tillë gazetarë si ajo e Zërit të Amerikës, nuk dinë nga të fusin kokën, të pamësuar me këtë sjellje normale prej profesionisti gazetarie, për të na u shfaqur më pas ashtu siç janë, pa “qetësi dhe dashuri”! /tesheshi.com/
