Dy ushtarë izraelitë që luftuan në territorin palestinez vendosën të largohen nga ushtria izraelite për shkak të krimeve të kryera në Gaza, veçanërisht ndaj fëmijëve.
Pas largimit nga ushtria, ata folën për dëshmitë tronditëse.
Rrëfimet u botuan në gazetën arabe Rai al-Youm në edicionin e saj të së dielës.
Ushtarët, të quajtur Max Frisch dhe Michael Ofer Ziv, iu bashkuan ushtrisë izraelite pas fillimit të luftës së Gazës më 7 tetor 2023, por vendosën të largoheshin nga ushtria disa muaj më vonë për atë që ata e përshkruan si “hakmarrje të pastër” në Gaza dhe jo “luftë ekzistenciale” siç pretendojnë zyrtarët izraelitë.
“Më thanë se vrasja e fëmijëve është një detyrë fetare, sepse kur të rriten, ata do të bëhen terroristë,” tha Frisch, duke shtuar se ai gjithmonë kishte kërkuar t’i shërbente Izraelit, por vendosi të tërhiqej nga ushtria pasi pa që qeveria aktuale ishte duke mos përmbushur detyrimet e saj.
Ushtari tjetër, Michael Ofer Ziv, foli për qasjen raciste dhe diskriminuese ndaj palestinezëve.
“Pas 7 tetorit, shumë izraelitë mendojnë se palestinezët nuk janë më qenie njerëzore,” tha ai, duke shtuar se një mentalitet i tillë i pengon oficerët të ndëshkojnë ushtarët e tyre, veçanërisht kur plaçkitin ose shkatërrojnë pronat palestineze.
Ofer Ziv, si komandant i operacionit, ndoqi IDF brenda Gazës dhe autorizoi sulme ajrore. Ai tha se çdo ditë njësia e tij kishte një kuotë të caktuar për t’u takuar.
“Do të na thonë, sot keni shtatë, sot keni nëntë, ndonjëherë luftoni për më shumë, por kurrë nuk do të përdorni më pak se sa ju jepet”, tha ai për CNN në një intervistë.
Një nga një, ndërtesat shpërthyen në ekranin e tij. Në fillim ishte e lehtë të harronte se ato imazhe ishin reale, por sa më shumë që ai largohej nga ajo dhomë lufte, aq më shumë ekspozohej ndaj realitetit të atyre sulmeve.
Një minutë, ai po shikonte një video të heshtur të sulmeve ajrore që kishte urdhëruar. Më pas, ai pa video të pafiltruara në telefonin e tij të palestinezëve që bërtisnin, duke mbajtur të dashurit e tyre që ishin vrarë nga ushtria izraelite.
“Kjo po ndodh në jetën reale dhe me të vërtetë po i prek këta njerëz. Në një moment, truri juaj nuk mund t’i ndajë më të dyja,” tha ai.
Pasi i lidhi ato pika, nuk kishte kthim prapa.
Taking a stand for what's right! Hear Michael Ofer Ziv share why he decided to sign the refusal letter and the impact of this pivotal movement. To support the refusers click the link in our Bio pic.twitter.com/MYIWHpP16w
— Voices Against War (@againstwarvoice) October 21, 2024
Ashtu si mijëra rezervistë izraelitë, Ofer Ziv u thirr në luftë pasi Hamasi sulmoi Izraelin më 7 tetor.
Ofer Ziv tha se e dinte që ushtria duhej të përgjigjej, por ai ishte i shqetësuar se si mund të dukej kjo përgjigje për shkak të përhapjes së narrativës së hakmarrjes. Ai shtoi se shqetësimet e tij u konfirmuan shpejt.
Ai dhe rezervistët e tjerë e kuptojnë se përfaqësojnë një pakicë rezervistësh që kundërshtojnë luftën, por ata shpresojnë se vendimi i tyre për të marrë një qëndrim publik do të ndezë debat në shoqërinë izraelite dhe do të bëjë presion ndaj qeverisë që t’i japë përparësi një marrëveshjeje armëpushimi.
“Nëse vendosim të shkojmë në Rafah në vend që të bëjmë një marrëveshje, ndihesha sikur po thoshim se ne kujdesemi më shumë për vrasjen e palestinezëve dhe shkatërrimin e Gazës sesa ta bëjmë këtë. Në fakt kemi një zgjidhje afatgjatë, lirimin e pengjeve”, tha Ofer Ziv.
Ndërgjegjja e tij thjesht nuk e lejoi të vazhdonte. Ai nuk mund ta kuptonte numrin e viktimave të shkaktuara mbi civilët palestinezë.
“Këtu është gjithashtu një vendim që të mos jemi aq të kujdesshëm sa mundemi, apo edhe të jemi të pakujdesshëm dhe të shpërfillim jetën njerëzore. Qasja ishte që të qëllonim fillimisht dhe të bënim pyetje më vonë”, shtoi ai.
Dhe ndërsa Ofer Ziv shikonte shkatërrimin e Gazës pas një ekrani, Yuval Green ishte dëshmitar i asaj që ndodhte në jetën reale.
Shkatërrimi i Gazës
Green shërbeu si mjek në Gaza midis tetorit dhe dhjetorit të vitit të kaluar. Një ditë para se të dërgohej në shërbimin rezervë, ai planifikoi të linte ushtrinë, duke kundërshtuar trajtimin e saj ndaj palestinezëve dhe pushtimin e Bregut Perëndimor.
Sulmet e 7 tetorit e detyruan të shtyjë vendimin e tij për hir të shokëve të tij.
“Kur hyra në Gaza, për një moment kuptova se tani jam këtu vetëm për miqtë e mi. Nuk besoj se duhet të jemi këtu”, tha ai për CNN.
Green tha se e sheh rolin e tij si mbrojtjen e civilëve që u sulmuan më 7 tetor dhe mendoi se ushtria izraelite do të hynte dhe do të synonte Hamasin. Nuk e priste që të zgjaste kaq gjatë.
Ashtu si Ofer Ziv, ai ishte i shqetësuar para se të fillonte lufta se si mund të shkonte ajo, për shkak të asaj se sa të “tërbuar” ishin izraelitët.
“Idetë si vrasja e të gjithë popullsisë së Gazës janë bërë befas pothuajse normale. Papritur dëgjova komandantët tanë të thoshin se këtë herë nuk do të jemi të mëshirshëm. Më dukej sikur po shkonim në një vend shumë të keq”, tha ai.
Green kujtoi nivelin e pamatshëm të shkatërrimit që vërejti. Edhe pse disa komandantë do të urdhëronin prishjen e shtëpive për qëllime ushtarake, më së shpeshti ishte për shkak se “ata duan të shkatërrojnë shtëpitë palestineze dhe mendojnë se është gjëja e duhur për të bërë”.
“Ata nuk kujdesen për jetët e palestinezëve. Ne i kemi shkaktuar aq shumë dëme Gazës, diçka që është e vështirë për një njeri të arsyeshëm ta imagjinojë. Nuk mund ta imagjinoj se si njerëzit do të kthehen për të jetuar atje”, vazhdoi ai.
Goditja përfundimtare për të ishte kur komandanti i tij urdhëroi togën e tyre të digjte një shtëpi në qytetin jugor të Gazës, Khan Younis, për të cilën ai ishte i sigurt se do të rehabilitohej pas luftës.
“Unë po përpiqesha të kuptoja arsyet për këtë, nëse kishte një arsye ushtarake, dhe komandanti thjesht nuk kishte përgjigje mjaft të mira,” tha Green.
Të nesërmen, ai u hodh në një automjet që do të merrte furnizime për ushtarët në Gaza dhe nuk u kthye më.
Duke cituar gazetën izraelite Yedioth Ahronoth, Rai al-Youm përmendi në raportin e tij rastin e një piloti izraelit i cili kreu vetëvrasje për shkak të tronditjeve psikologjike të shkaktuara nga lufta në Gaza.
Piloti, i quajtur Asaf Dagan, ka vrarë veten pas 20 vitesh shërbim në ushtrinë izraelite, sipas nënës së tij.
Rai al-Youm thekson në raportin e tij se shumë ushtarë izraelitë iu drejtuan mediave jashtë territoreve të pushtuara për të zbuluar të vërtetën për shkak të censurës nga regjimi ushtarak që përpiqet të justifikojë vrasjen e civilëve në Gaza. /tesheshi.com/
