Nga Ylli Pata
Sipas parlajmërimit duhet të vinin në orën 12.00. Por ora shkon një pa një çerek dhe aktivistët ende nuk po duken tek kodrat e liqenit të Tiranës.
Megjithatë, pararoja e tyre ka bërë rikonjicion prej mëngjesit; madje ka qenë edhe nga krahu i Sheratonit, ku Erjon Veliaj mbolli 200 qershi japoneze, të cilat i kishte sjellë vetë konsulli japonez në Shqipëri, Avni Ponari.
Në orë 13.00 “me hap revolucionar” vjen një grup rreth 20 vetë, të cilët mbanin në duar disa shkopinj, çanta shpine dhe lopata.
Pyes njërin nga djemtë se ku po shkonin: “Te vendi ku po masakrohet parku, do të nisin grevën e urisë”, thotë ai.
Gazetari Eljan Tanini, thotë se nuk do të tërhiqen. “Shoqëria civile ka detyrë të mbrojë qytetin”, thotë ai pasi pyetet nëse do të priste hetimin e Prokurorisë që ka nisur pas kërkesës së Partisë Demokratike.
Një djalë i bëshëm me flokë kapelon u bën thirrje shokëve: “kapuni që të gjithë për dore”, por ia beh policia bashkiake që nuk i lejon të futen në territorin ku do të ndërtohet këndi i lojrave.
Aty nis gurguleja. Një vajzë i gërthet policit: “Kush je ti?!”
Dikush tjetër kërkon të shtyhet kordoni, pastaj nuk kalon as një sekondë dhe një djalë bie përdhe.
Situata bëhet e nderë. Vajza që ishte pranë tij duket se ka temperament “anglez”. Mjaft e qetë, me një ton normal thotë: “A ka kush ujë?”
Ia behin dy djem dhe i qëllojnë në fytyrë. Djali ka humbur ndjenjat se është përplasur me një polic dhe ky i fundit e ka prekur tek pjesa poshtë gërmazit, një pikë e ndjeshme nevralgjike që të sjell gjendje të fikti.
Është pikërisht vendi ku gjuajnë trupat speciale për të neutralizuar kundërshtarin.
Pas pesë minutash gjendja duket se qetësohet, por dikush thërret sërish: “Uluni në bar!”
Të gjithë ulen këmbëkryq dhe sikur të kishin bërë prova gjenerale ia nisin një kënge me melodi të vjetër, po me tekst të panjohur.
Është pikërisht kënga e Kolë Jakovës për tre heronjtë e Shkodrës, pwrshtatur nw vargje realitetit pw tw cilin ndodhen aty :
Çfarë thotë aktivisti, poshtë klientelizmi, këtu s’ka vendi polici, ligjet i bëjmë vet…
Ç’ka po thotë vandali, unë jam qytetari, Eja kryetari që po mbjell beton!”
Kënga vazhdon dhe perreth krijohet një situatë surreale, sikur vërtetë po luftojnë Perlat Rexhepi, Branko Kadia dhe Jordan Misja të rrethuar nga italianët.
Ata presin darkën kur të ikin policët që të hyjnë në grevë urie….
/tesheshi.com/
