Qytetarët durrsakë kanë karakter të butë, të qetë, dhe në përgjithësi janë indiferentë ndaj çështjeve madhore. Natyra e durrsakut i përngjan detit të qetë që e rrethon qytetin: duket sikur popullsia ka përvetësuar karakteristikat e tij. Besimtarët muslimanë nuk janë problematikë, shohin punët e tyre, e praktikat fetare i kryejnë me qetësi dhe pa shumë bujë.
Muslimanët e Durrësit janë qytetarë me kulturë, durrsakë të nderuar, që meritojnë respekt, sepse repektojnë ligjin, institucionet dhe traditat.
Në qendër të Durrësit ndodhet xhamia më e madhe e qytetit. Në kohën e komunizmit, ajo përfaqësonte një plagë të hapur në zemrën e besimtarëve muslimanë, sepse vendin e tyre të kultit e kishin kthyer në një pijetore. Falë Zotit, ky vend u rehabilitua dhe u kthye në origjinë. Në kuadër të rindërtimit të sheshit qendror të qytetit, xhamisë iu kërkua dorëzimi i pjesës së poshtme të shkallëve të saj dhe kthimi në një galeri arti për qytetarët durrsakë.
Durrsakët nuk kanë konflikte fetare me njëri-tjetrin; bashkëjetesa ka qenë gjithmonë më shumë se paqësore midis besimtarëve të kulteve të ndryshme. Por duket se ngacmimi i herëpashershëm i xhamisë nga autoritetet vendore nuk ka se si t’i lërë indiferentë dhe besimtarët që e frekuentojnë atë.
Prerja e pemëve në hyrje të xhamisë për ta betonizuar oborrin, e për t’i përdorur shkallët e saj si një amfiteatër të spektakleve verore, ka qenë e toleruar nga besimtarët me pahir. Përdorimi i fasadës së saj, poshtë shkallëve, si galeri arti, përsëri u tolerua nga besimtarët vendas, me kushte të caktuara. Me një marrëveshje të përbashkët, galeria e artit u ndërtua me kusht që të respektohej vendndodhja e saj pranë një vend kulti. Kusht ky që herë pas here është shkelur nga organizatorët e aktiviteteve, ku nuk kanë munguar dhe shfaqje të pikturave nudo, shoqëruar natyrisht me indinjatën më se të justifikuar të besimtarëve.
Zgjedhja e shkallëve të Xhamisë së Madhe të Durrësit si vendndodhje e përhershme e muzeut dedikuar Nënë Terezës nuk mund të mohohet që është anomali konceptuale! Nënë Tereza është figurë katolike, e cila promovohet nga shteti si figurë kombëtare dhe universale, dhe ky është fakt i pamohueshëm. Por nuk duhet abuzuar me këtë, duke ia imponuar bashkësisë muslimane durrsake në shkallët e xhamisë qendrore, më të madhes në qytet. Kjo është e paperceptueshme në kuadrin e harmonisë fetare!
Komuniteti katolik ka çdo të drejtë t’i nderojë figurat që i konsideron të shenjta, por pikërisht në kuadër të simbolikës që përfaqëson Nënë Tereza, duhet t’i bashkohet bashkësisë muslimane në përpjekje për të kërkuar respektim të vendit të kultit, si e drejtë e pamohueshme e një komuniteti fetar. Shoqata italiane, nismëtare e këtij projekti, që po përpiqet për një vepër me simbol të madh pozitiv, duhet t’i kuptojë përmasat e cenimit të objektit të kultit dhe të harmonisë fetare nëse muzeu i Nënë Terezës vazhdon të mbetet në prehrin e Xhamisë së Madhe të Durrësit. /tesheshi.com/
*Qytetare e Durrësit
