Mes një morrie lajmesh, ku përziheshin ç’ka mos nga vendi e bota, po ku mbizotëronin Meta e koronavirusi, Gazeta Dita publikon pjesë nga dosja hetimore e procesit të ashtuquajtur “Babale”.
Ndodhte kjo, ndryshe nga rastet e tjera, ku përgjimet publikoheshin pas dhënies së verdiktit gjyqësor, ku siç dihet, Ervin Salianji, në krye të aferës, morri dënimin me 1 vit burg për mashtrim.
Pra, përgjimet e publikuara nga dosja hetimore, ishin një ilustrim i dhënies së verdiktit e jo e kundërta siç në raste të tjera, ku dalin përgjime e më pas kërkohen hetime.
Dhe nga ajo çfarë dilte prej komunikimeve të eksponentëve të PD-së me personazhin e famshëm Babale, qartazi bëhej fjalë për një sajesë, ku kostoja e filmit politik me një subjekt audio do ishte aty te rreth 200 mijë euro. Thjesht: zëri i pretenduar i Agron Xhafajt, vëllait të ish-ministrit Fatmir Xhafaj, nuk ekzistonte. Edhe sikur mos ishte kjo e dhënë e provuar, parë në kontekst, sigurisht atij politik, që në fillim, ajo çfarë po denonconte PD, duke pretenduar në finale se Agron Xhafaj merrej me afera droge, ishte plot hije dyshimi, për të mos thënë një mosbesushmëri.
Sepse, parë në tërësi, nga e gjithë mënyra se si PD ka zgjedhur të bëjë opozitën e saj, ç’prej kur ra nga pushteti e deri më sot, pa patur asnjë shenjë të një rigjenerimi moral, asnjë freski mendimi, asnjë risi vizionare, asnjë elegancë komunikimi, por e zhytur gjithnjë e më shumë në një kaos sjellesh e qëndrimesh plot marrëzi e primitivitet, ajo tregon se nuk i beson moralit në politikë, nuk beson se ai është një resurs i një ringritjeje politike, pse jo një rilindjeje politike, nuk beson se oferta bindëse e jo akuzat e lëshuara qesim mund ta bëjnë sërish të përqafueshme në popull, nuk beson se jo përgjimet por serioziteti, etika, potenca e mendimit,vizioni programor dhe kualiteti njerëzor, do mund të sjellin sërish në pushtet. Jo, këto as që ekzistojnë si koncepte e si nocione te PD.
Shtatë vjet në opozitë, përballë një mazhorance me plot rekorde negative në qeverisje, ajo ngjan më larg pushtetit se kurrë, e njëherësh kjo e dyta, PS më afër mandatit të tretë se kurrë. Pse? Sepse PD nuk e kupton apo nuk do ta kuptojë, se është katandisur si vërtetuese në realitet e thënies së Ramës që “unë s’jam më i miri, por më të mirë se unë nuk gjeni”.
Shihni Salianjin, gatuesin kryesor të çorbës “Babale”, një fytyrë e re e PD-së, që dhe pa këtë proçkë, nuk i thotë asgjë opinionit; pra s’rrezaton as mendim, as vizion, as intelekt, pra asgjë imponuese, asgjë nga ajo e shpresuara apo e kërkuara, se politika ka nevojë për të rinj. Në fakt, ka plot të tillë në partitë kryesore, deri në nivele lidershipi, por jo vetëm që s’përfaqësojën ndonjë risi, aq më pak ndonjë shpresë, por janë, dhembshurisht, riciklues të frymëve të vjetra që ende qelbin politikën.
Pos kësaj, duke qëndruar gjithnjë te Salianji, si personazh simbol i tërë babalizmit opozitar, ai vjen dhe nga leksiondhënia universitare si lektor në UET, duke qenë njëherësh produkt UET-i. Kjo po që është një akuzë e rëndë për Henri Çilin.
Sot Çili, më shumë se akuzat që i janë ngritur, duhet të vuajë që nga universitet i tij, i pretenduar se nxjerr potenciale në të mirë shoqërisë, i ka dalë një produkt më e pakta me dritëhije morale, siç Salianji. Sepse nëse ka një rrugë për ta ndryshuar këtë shoqëri, një variant vizionar të shtrirë në kohë, ai është arsimi. Thënë ndryshe, themelimi i një shkolle, ose e një rrjeti shkollor, që nga niveli i ulët e deri në atë universitar, prej të cilit, nga standartet e larta në dijenxënie e deri te inspirimi dhe edukimi moral, të mund ta dalin individë e breza që bëjnë historinë e kthesës politike shoqërore. Në këtë pikë, falë Salianjit, edhe Çili ka dështuar.
P.S. Një ditë më parë, kryedemokrati Basha i shkroi një letër të paprecedent për nga pseja, amabasadores Yuri Kim. I gjendur nën dritën e një skandali si “Babalja”, pra tashmë e zbardhur plotësisht, i ankohet Uashingtonit për implikim pushteti në procesin gjyqësor.
Letra është e gjitha retorikë e rëndomtë politike pa substancë.
Afërmendsh është zgjedhur si një kamuflim për opinionin e brendshëm, pasi amerikanët, e përgjithësisht ndërkombëtarët e Tiranës, e kanë mjaft të qartë të vërtetën, e jo vetëm për “Babalen”. Nuk është fare e nevojshme t’u vijë një letër nga Basha për t’u qartësuar mbi atë çfarë ndodh me opozitën e me shumë procese politike. Janë shumë të qartë, pasi kjo është puna por dhe mjeshtëria e tyre. Dhe është pikërisht kjo qartësi e tyre që i bën që mbajnë ato qëndrime që mbajnë, që përkthehen provincialisht nga aktorë politikë e mediatikë të opozitës, si krahmbajtje ndaj Ramës.
Jo, është thjesht një papajtueshmëri e refuzim i primitivitetit politik që shfaq opozita, plus arsyeve se pse. /tesheshi.com/
