Nga Bashkim Kastrati
Ksamili vazhdon të jetë një vend shumë atraktiv për turistët dhe sezoni i këtij viti ka shënuar numër të madh pushuesish ardhur ngado. Plazhet e Ksamilit që edhe nga mediat e huaja konsiderohen si “Perla e Ballkanit” janë pikëtuar në hartën e shumë turistëve të huaj.
Në këtë reportazh do të sjellë përshtypjet jjatë një jave të qëndrimit në Ksamilin e bukur, por më vonë do të theksoj edhe shëmtinë që po ia bënë faktori “njeri” kësaj bukurie.
Muaji gusht konsiderohet si piku i shkuarjes së turistëve në Ksamil. Në këtë muaj edhe çmimet kanë një rritje të lehtë, sidomos sa i përket banimit. Por kjo varet edhe nga ajo se çfarë dëshiron turisti. Aty kishe mundësi që të merrje një apartamente me kushte solide për 25 euro për një natë, por nëse dëshiroje të jesh afër detit, 2-3 minuta, kostoja rritej deri në 40-50 euro.
Vendasit në Ksamil siç dukej i gëzoheshin fluksit të madh të turistëve, pasi siç thonë ata në këtë sezon sigurojnë mirëqenien për pjesën tjetër të vitit. Sipas tyre, por edhe nga ajo që shihej në terren dhe në plazhe, e veçanta e këtij viti është ardhja e madhe e turistëve të huaj.
E nga një vëzhgim të thjeshtë që e bëmë në restorante dhe në plazhe gjatë qëndrimit, vërehej se nga turistët e huaj kishte më së shumti italianë, maqedonas, serbë, rusë, pastaj edhe francezë e gjermanë etj, etj. E veçanta ishte se kishte grupe të shumta deri në dhjetë persona që kishin ardhur së bashku. Në këtë mes nuk po i përfshijmë turistët nga Kosova, pasi që ata nuk i konsiderojmë të huaj.
Pra Ksamili kishte mbledhur njerëz nga vende të ndryshme, me kultura dhe tradita të ndryshme, e kjo të krijonte përshtypjen e një qyteze kozmopolitane.
Përveç turistëve të lartcekur, ne rastisëm edhe në dy turistë nga Australia e largët. Ata ishin një çift i ri, djali mësimdhënës, kurse vajza infermiere. Nuk hezituam që t’i pyesim se si kanë dëgjuar për bregdetin shqiptar, ata na thanë se kanë lexuar dhe parë përmes internetit vendet e Ballkanit, duke përfshirë edhe Shqipërinë.
“Kemi qenë në Budva dhe në Ulqin, pastaj kemi ardhur në Vlorë, për të vazhduar në Dhërmi, në Sarandë dhe tashti në Ksamil. Është një vend i mrekullueshëm. Kemi qenë edhe në qytetin e Butrintit dhe jemi të mahnitur nga karakteristikat e atij vendi”, thonë ata.
E sigurisht se nuk u duruam pa i bërë pyetjen që i shkon në mendje shumicës së shqiptarëve, se a ishte më shtrenjtë në Mal të Zi apo në Shqipëri, dhe përgjigja e tyre ishte se në Shqipëri, përkatësisht në Jug kostoja e turizmit është më e lirë sesa në plazhet e Malit të Zi. Ata planifikonin që të qëndronin edhe disa ditë në Ksamil. Kishin dëgjuar edhe për “Syrin e Kaltër” dhe planifikonin që ta vizitonin gjatë qëndrimit të tyre.
Në përgjithësi turistët e huaj ishin të fokusuar në plazhet ku gjenden tre ishujt, por edhe në plazhe të tjera si tek “Pulbardha”, “Pasqyrat”, “Pema e Thatë” etj. Përshtypjet e tyre për plazhet e Ksamilit ishin të mira. Ata ishin të mahnitur nga bukuritë natyrore që Zoti ia ka dhënë kësaj pjese të Shqipërisë.
Ksamili nuk ofron shumë mundësi për “jetën e natës”, edhe pse aty kishte organizime të ndryshme. Por ata që dëshiron jetë të natës më aktive, shkonin në Sarandë, që me autobus kohëzgjatja ishte rreth 20 minuta, ndërsa kostoja e lirë.
Edhe këtë vit kostoja e ushqimit nuk ishte aq e shtrenjtë siç bëhet propagandë në disa media. Krejt varet se çfarë dëshiron dhe në cilin vend ushqehesh. Por në shumicën e restoranteve që shtriheshin buzë detit një drekë mesatare nuk kushtonte më shumë se 10 euro. Kishte edhe më lirë, p.sh një mish i bardhë pule kushtonte 500-600 lek (3.8 – 4.6 euro); mish të pulës në tavë që kushtonte 350 lekë (2.70 euro); apo peshku kushtonte nga 900 lekë deri në 1100 lekë, (6.9 deri në 8.4 euro). Shpagetat dhe makaronat nuk ishin aq shtrenjtë, kostoja e tyre (shpagetave) fillonte nga 250 lekë e tutje.
Por kishte të tillë që preferonin edhe ushqimin e shpejtë “fast fond”. P.sh, një doner në bukë kushtonte 200 lekë, apo 1.5 euro aq sa kushtonte edhe një byrek në furrat përreth, e që një pjesë e tyre ishin nga Kosova.
Ndërkaq pijet freskuese si të frutave dhe ato energjike kushtonin nga 150 deri në 250 lekë. Pra jemi duke folur për restorantet që gjenden buzë plazheve.
Ajo që konsiderohej e shtrenjtë nga turistët, ishte kostoja e çadrave dhe shezlloneve. Kostoja e tyre varionte nga 700-deri në 1000 lekë (5.3 deri në 7.6 euro). Pra kjo kosto është disi në disproporcion me koston e përgjithshme.
Por në përgjithësi të vizitosh Ksamilin nuk është aq e shtrenjtë sa thuhet e shkruhet në media të ndryshme.
Ana e “errët” e Ksamilit!
Bukuritë përrallore të Ksamilit, sikur dobësoheshin nga infrastruktura e dobët. Ksamili ende vazhdon të mos ketë infrastrukturë të rregulluar. Shumë rrugë janë të pashtruara në asfalt.
Banorët atyshëm mos shtrimin e disa rrugëve e lidhnin edhe me përkatësinë partiake të disa lagjeve të vogla. Por nëse infrastruktura kërkon investime më të mëdha, apo kapitale, menaxhimi i mbeturinave nuk kërkon aq investim. Kontejnerët e vendosur afër plazhit nuk ishin të mjaftueshëm dhe për më keq ata nuk ishin të mbuluar me kapakë. Për pasojë në atë pjesë kutërbonte një duhmë e rëndë.
Gjatë kalimit në atë pjesë, turistët mbyllnin hundët, por si duket plazhet e bukura bënin që ata të “mbyllnin” edhe sytë për raste të tilla. Sikur e mira e mposhtte që keqen. Kjo pasi që pavarësisht problemeve të lartcekura, kishte turistë që vinin për herë të dytë apo të tretë në Ksamil dhe këtë herë kishin marrë edhe familjarët apo miqtë me vete. /tesheshi.com/
