Gazeta franceze Le Figaro shkruan se ukrainasit kanë derdhur shumë gjak për lirinë e tyre dhe nuk do të heqin dorë kurrë prej saj. Sa i përket regjimit rus, ai ka shkuar shumë larg për t’u tërhequr. Udhëheqësit e të dyja palëve u përpoqën të bënin prioritet shpëtimin e jetëve të ushtarëve të tyre. Ata gërmuan forcat e tyre në llogore të ngjashme me situatën në Frontin Perëndimor në dimrin e 1917-1918, kur mbizotëronte një strategji e përkohshme mbrojtëse.
Gazeta thekson, në një rubrikë të shkruar nga Renaud Girard, se gjëja më e keqe në këtë luftë nuk ndodhi, që është përdorimi i armëve atomike dhe mundësia e shpërthimit të zjarrit në të gjithë kontinentin evropian. Gjithashtu, gjëja më e mirë nuk ndodhi, që është suksesi i ndërmjetësimit ndërkombëtar që çoi në një marrëveshje paqeje midis vëllezërve ndërluftues.
Të gjitha ndërmjetësimet e Turqisë, Papës, Kinës, Indonezisë, Bashkimit Afrikan dhe Arabisë Saudite kanë dështuar, sepse kërkesat e dy palëve ndërluftuese janë aq të ndryshme sa Rusia dëshiron të ruajë territoret që ka pushtuar dhe statusin neutral të fqinjit të saj, ndërsa Ukraina dëshiron të kthehet në kufijtë e themeluar në 1991 pas votimit të pavarësisë, reparacioneve të luftës dhe ndjekjes penale të rusëve përgjegjës për krime.
Me dështimin e ushtrisë ruse për të mposhtur ushtrinë ukrainase gjatë sulmit të saj në Kiev në 2022, dhe dështimin e kundërsulmit ukrainas këtë vit për të thyer linjat e mbrojtjes ruse, ne kemi hyrë në një fazë pritjeje për të zbuluar se kush do të lodhet së pari nga lufta, siç ndodhi me gjermanët në vitin 191. kur ushtria e tyre nuk kishte më forcë t’i rezistonte sulmit të francezëve, morali i të cilëve ishte rritur pasi amerikanët kishin hyrë në luftë në anën e tyre.
Konflikti i ngrirë
Në rastin e luftës aktuale në Ukrainë, nuk është e qartë se kush mund të thyhet i pari, siç thotë autori, sepse ukrainasit kanë fituar admirimin e botës për rezistimin me sukses ndaj një ushtrie tjetër botërore. Morali i tyre është i lartë për shkak të stërvitjes perëndimore dhe armëve që marrin në sasi të mëdha. Përveç kësaj, i gjithë Perëndimi, madje edhe Franca, qëndron pas tyre në nivelin diplomatik. Ata gjithashtu nuk kanë frikë se do të ketë një rënie të mbështetjes amerikane para vitit 2025, edhe nëse Donald Trump kthehet në Shtëpinë e Bardhë dhe nuk është aspak e sigurt që ai do të heqë dorë nga kjo mbështetje.
Nëse shikojmë Rusinë zyrtare, nuk shohim se ajo ka ndërmend të dorëzohet, pasi ka riorganizuar ushtrinë e saj dhe ka ndërtuar një “Linjë Maginot” fortifikimesh mbrojtëse që duket solide. Industria e saj e armëve po funksionon me shpejtësi të plotë, duke e ditur mirë se do të përfitojë gjithmonë nga mbështetja ekonomike e Kinës.
Vrasja e Yevgeny Prigozhin, liderit të grupit mercenar Wagner, tregon se Kremlini nuk do të tolerojë më asnjë kritikë për bazën e luftës së tij kundër Ukrainës apo stilin e qeverisjes së saj.
Girard arrin në përfundimin se në afat të mesëm, rezultati më i mundshëm është një ngrirje e konfliktit në stilin korean, sado e keqe të jetë për popullin ukrainas, atë rus dhe Evropën, veçanërisht pasi historia dëshmon se luftërat në të cilat nuk ka fitues apo humbës shpesh nuk lejojnë të arrihet një paqe e qëndrueshme. /tesheshi.com/
