Dy muaj më parë, plasi një debat i madh mbi një libër me poezi të Rita Petros, libër që morri çmimin e bibliofilisë “Lumo Skëndo”, dhënë ga Ministria e Kulturës.
Libri quhej “Vrima” dhe jo vetëm për shkak të një erotizmi të shfrenuar deri në pornografi vulgare, por dhe për mungesë theksuar të shijes vërtet poetike në varg, ai u konsiderua një skandal i vërtetë nga disa zëra publikë afër letrave, në raport me vlerësimin që iu bë nga dikasteri i Kulturës. Dhe nga presioni i madh, ky dikaster do deklarohej më vonë se çmimi, që për më tepër bartte dhe emrin e të madhit Lumo Skëndo, i ishte dhënë për libërlidhje e jo për përmbajtje tekstuale, pra për vargun.
Por cila ka qenë e para poezi e publikuar e Rita Petros?
Ajo i përket vitit 1987 dhe titullohet “Qetësi e përkohshme”. Eshtë publikuar në numrin 10 të revistës “Nëntori”, organ i Lidhjes së Shkrimtarëve, që sigurisht përbënte dhe pjacën më të lartë për t’u aspiruar për çdo njeri që ëndërronte të bëhej poet a shkrimtar me famë.
Nën sqarimin: “boton për herë të parë”, publikohet më pas dhe poezia e autores së re Rita Petro, që sigurisht nuk ka asnjë lidhje me kumtet e saj pornografike të së sotmes.
Qetësi e përkohshme
E përzura macen
që donte të hante pëllumbat.
E përzura dyshimin
që donte të më largonte nga ty.
E përzura njeriun
që donte të më ndynte poezinë.
Dhe tani jam e qetë:
se lumturia ime,
lumturia e poezisë,
lumturia e pëllumbave
s’kërcënohet nga asnjë rrezik.
Përgatiti: Ermir Hoxha – /tesheshi.com/