Kadare iku nga kjo botë duke e lënë të mjegulluar raportin e tij me Zotin, nëse e besonte ose jo, apo dhe përkatësinë e tij besimore.
Me taban musliman, i pozicionuar kulturalisht kundër traditës osmane të shqiptarëve, ai ishte afër Rugovës në prozelitizmin e tij. Por ndryshe nga i ndjeri ish-president i Kosovës, Kadare nuk ka shfaqur publikisht preferenca të krishtera në kuptimin fetar. Megjithatë, sipër kokë së tij në homazhe është një kryq. Më saktë është silueta e Nënë Terezës, me të cilën pati një në ngjizje në postokomunizëm nga tentuesit e sajimit të një identiteti të ri shqiptar, i cili të bazohej në trion Skënderbe-Nënë Terezë-Kadare.
Tashmë, fetarisht apo kulturalisht, Kadare shkon me kryq mbi kokë te Zoti, një fund që ai vetë e përvijoi në rrugëtimin e tij jetësor e krijues.
A i garanton kjo paqen në botën tjetër? Ithtarët e tij besojnë që po. Çështja është se mund të jetë dhe e kundërta. Zoti e di! /tesheshi.com/
