Yagil Levy, një analist izraelit, pretendon se kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu mbajti konsultime sekrete me këshilltarët strategjikë disa ditë pas shpërthimit të luftës, duke u thënë atyre se qëllimi i tij ishte të zhvillonte një luftë të gjatë në mënyrë që të vononte një hetim për fajin e tij në humbjet që kishte pësuar ushtria izraelite dhe për të siguruar mbijetesën e qeverisë së tij.
Sipas Levy-t, Netanyahu pranoi se qëllimi për të shkatërruar aftësitë ushtarake dhe menaxhuese të Hamasit ishte jorealist, por vendosja e ndonjë qëllimi realist në fakt do të shkurtonte kohëzgjatjen e luftës.
Levy shton se kryeministri i pyeti pjesëmarrësit se si të siguroheshin që partitë e qendrës së majtë të mos kundërshtojnë luftën, nëse ajo zvarritet dhe derdhet shumë gjak, gjë që do të çonte për ndalimin e saj, ndërkohë që mori një propozim për formimin e një qeverie me përbërje të zgjeruar, ndalimin e grushtit të drejtësisë dhe luftën pa qëllim, ndërsa organizoi një fushatë propagandistike gjatë së cilës faji do t’i adresohej qendrës së majtë dhe ushtrisë.
Këshilltari A, sipas mendimit të analistit, argumentoi se strategjia bazë duhet të varet nga largimi i vëmendjes së qendrës së majtë nga qëllimet politike të luftës dhe kostot e saj, dhe për këtë arsye rekomandoi “të shmanget kthimi i të burgosurve sa më shumë që të jetë e mundur dhe të kryhet një operacioni i shpëtimit aty-këtu dhe arritja e një marrëveshjeje të kufizuar me Hamasin duke e mbajtur çështjen e të burgosurve në axhendën politike”.
Ulje e numrit të të burgosurve të gjallë
Kur të pranishmit kërkuan sqarime për propozimin, “A” tha: “Tashmë ka indikacione paraprake se kjo çështje do të bëhet shpejt mjeti kryesor i protestës së së majtës kundër luftës, e cila do të kërkojë arritjen e një marrëveshjeje dhe përgatitjet për lirimin masiv të të burgosurve palestinezë, por fundi i luftës nuk do të pranojë lirimin e disa dhjetëra pengjeve përpara se të arrihet qëllimi për të shkatërruar Hamasin. Prandaj është më mirë që e majta të fokusohet në këtë çështje dhe jo në qëllimet e luftës dhe arritjen e tyre”.
Për më tepër, sa më gjatë të zgjasë lufta, aq më shumë do të zvogëlohet numri i të burgosurve të gjallë, si dhe numri i të interesuarve, – pëshpëriti qetësisht këshilltari “A”, përpara se këshilltari “C” të thoshte, duke miratuar paramendimin e paraardhësit të tij: “Çështja e rekrutimit të hebrenjve ultra-ortodoksë do të shpërthejë së shpejti dhe pritet që Gjykata e Lartë të përdorë luftën për të zbatuar një plan rekrutimi që do të jetë më i drejtë se ai ekzistues. Ju sugjeroj të bëni të kundërtën, pra ta ruani këtë pabarazi”.
Në përgjigje, këshilltari “S” pyeti: “A do të insistojë qendra e majtë për këtë çështje në mes të luftës?”, për të cilën këshilltari “C” u përgjigj: “Shpresoj që po, dhe kjo është çështja, sepse diskutimi është për ndarjen e barrës së luftës më mirë sesa të diskutosh qëllimet e luftës; le të lëmë qendrën e majtë në zonën e saj të rehatisë, le të kërkojnë që barra e luftës të shpërndahet në mënyrë të drejtë”.
Këshilltari “R” pyeti: “Çfarë do të ndodhë nëse kjo masë shkon në dëm të rekrutimit ushtarak?”, për të cilën këshilltari “C” u përgjigj: “Dhe atëherë do të fitojmë. Së pari, ne do të ekspozojmë në zjarr një ushtri që do të luftojë për të rekrutuar të majtën dhe që do ta shmangë atë. Së dyti, në atë rast ushtria do ta përshtatë luftën me forcat që ka në dispozicion”.
Kështu, pjesëmarrësit vazhduan të paraqesin propozimet e tyre që do të minonin opozitën e brendshme gjatë luftës dhe do t’i bënin të pakuptimta idetë e saj.
Këtu autori e përmbylli shkrimin e tij duke sqaruar se “gjithçka e përmendur në artikullin e mësipërm është trillim, por edhe përshkruan me besnikëri realitetin e tyre”. /tesheshi.com/
