Izraeli ka përdorur bllokadën e vendosur në Rripin e Gazës për të avancuar industrinë e tij ushtarake. Për këtë qëllim, ai nisi operacionet ushtarake në Rripin e pushtuar të Gazës, pasi e shpalli atë “entitet armik”. Për 15 vjet, Tel Avivi ka përdorur luftëra me rezistencën palestineze për të përdorur, testuar dhe avancuar armët e saj të reja.
Megjithatë, Izraeli nuk ka arritur të arrijë qëllimet e luftërave të tij të njëpasnjëshme kundër Gazës, pavarësisht arsenalit të armëve që ka zhvilluar. Fraksionet e rezistencës palestineze kanë arritur të përmirësojnë aftësitë e tyre ushtarake, të përshtaten me zhvillimet më të fundit dhe të kundërshtojnë armët dhe inovacionet izraelite.
Rezistenca ka arritur sukses të paparë në zhvillimin e aftësive të saj raketore dhe në shënjestrimin e qyteteve izraelite me raketa, pavarësisht zhvillimit dhe kostos së madhe të sistemit Iron Dome, i cili ka rezultuar i pasuksesshëm në kapjen e raketave të rezistencës palestineze.
Më poshtë janë disa nga armët më të rëndësishme që Izraeli ka testuar në Gaza dhe ka zhvilluar gjatë luftërave të tij të njëpasnjëshme kundër rezistencës palestineze.
Kupola e Hekurt
Në fillim të vitit 2007, Ministria e Sigurisë izraelite, në bashkëpunim me Industrinë e Hapësirës Ajrore të Izraelit (IAI), filloi zhvillimin e sistemit Iron Dome si një sistem i lëvizshëm i mbrojtjes ajrore për të kapur raketa me rreze të shkurtër veprimi, mortaja dhe dronë. Sistemi u zhvillua për të kapur raketat me rreze të shkurtër të lëshuar nga Rripi i Gazës, me një rreze veprimi prej 40 deri në 100 kilometra.
Megjithatë, gjatë luftërave kundër Rripit të Gazës, pasi forcat e rezistencës përmirësuan aftësitë e tyre raketore dhe arritën të lëshonin raketa me rreze të mesme veprimi dhe të hapnin zjarr me 100 predha në të njëjtën kohë, të cilat arritën në brendësi të Izraelit, u pa dobësia e Kupolës së Hekurt për të siguruar mbrojtjen e hapësirës ajrore dhe dështimi i saj për të kapur raketat që bien në zonat e banuara.
Në një përpjekje për të mbushur boshllëqet dhe për të minimizuar dështimin, sistemi Iron Dome u zhvillua dhe u shpik për të kapur raketat me rreze të mesme dhe mekanizmat mbështetës që veprojnë me rreze lazer. Megjithatë, ajo nuk ishte në gjendje të siguronte mbrojtje të plotë për qytetet izraelite që u sulmuan me raketa nga fraksionet e rezistencës, pavarësisht zhvillimit dhe modernizimit të Kupolës së Hekurt.
Llastiqet e Davidit
Ministria izraelite e Mbrojtjes njoftoi në vitin 2016 se sistemi raketor “David’s Sling” i ishte nënshtruar një raundi testimesh gjatë luftërave me rezistencën në frontin e Gazës.
Sistemi “David’s Sling” është projektuar për të rrëzuar dhe përgjuar raketa dhe predha me një rreze veprimi midis 100 dhe 300 kilometra, avionë ose raketa lundrimi me fluturim të ulët, dhe kjo pas shenjave të dështimit të shfaqura nga sistemi Iron Dome në përgjimin e raketave që synonin zona më të thella në territorin izraelit.
“David’s Sling” u shtua për të mbështetur sistemin e mbrojtjes raketore Iron Dome dhe për të kapërcyer hendekun midis sistemit Iron Dome për interceptimin e raketave me rreze të shkurtër veprimi, raketave balistike me rreze të shkurtër veprimi, raketave të drejtuara dhe dronëve, dhe sistemit lazer “Arrow”, i cili shërben për të kapur raketa me rreze të gjatë veprimi. Të dy sistemet antiraketë përdoren nga Izraeli për të mbrojtur hapësirën e tij ajrore.
“Shkopi magjik”
Sistemi kundër raketave Magic Wand u zhvillua në vitin 2017 me qëllim të kapjes së raketave me rreze të mesme veprimi, së bashku me sistemin Iron Dome, mangësitë dhe zbrazëtitë e të cilit u zbuluan gjatë luftërave me Gazën kur kapeshin raketa me rreze të shkurtër dhe të mesme të lëshuara nga pozicionet e rezistencës në qytetet izraelite.
Zhvillimi i “Shkopit magjik” ishte dashur të plotësonte sistemet e mbrojtjes antiraketë me shumë shtresa të Forcave Ajrore izraelite, duke pasur parasysh se ky sistem ka për detyrë të përgjojë raketat e Hezbollahut, si dhe raketat e avancuara të Hamasit, që të arrijnë në Tel Aviv.
Sistemi i rrezeve të hekurit
Sistemi Iron Beam, i cili u testua gjatë luftës së fundit në Rripin e Gazës, është një sistem mbrojtës lazer për të mbrojtur kundër raketave me rreze të shkurtër veprimi, raketave, mortajave dhe avionëve, duke përfshirë dronët. Ai ndryshon nga Iron Dome, i cili nuk arriti të kapte të gjitha raketat dhe të sigurojë mbrojtje dhe imunitet, si dhe u zbuluan mangësitë dhe pamundësia e tij për të siguruar mbrojtjen e zonave të populluara.
Zhvillimi i këtij sistemi pasoi dështimin e demonstruar nga Iron Dome në kapjen e të gjitha raketave me rreze të mesme të lëshuara nga pozicionet e rezistencës gjatë operacioneve ushtarake që ranë brenda qyteteve izraelite, duke ditur se rezistenca kishte në shënjestër edhe Tel Avivin dhe zonat e banuara jashtë Tel Avivit, duke shkaktuar humbje të rënda materiale.
Një ushtri dronësh
Për shkak të dështimit të ushtrisë izraelite për të përfunduar betejën në frontin e Gazës në favor të saj dhe përjashtimin e skenarit të minimit të sundimit të Hamasit dhe hezitimit për t’u përfshirë në luftime ballë për ballë kundër fraksioneve të rezistencës, ose inkursionet dhe pushtimet tokësore të Rripit të Gazës, nga frika e humbjes së betejës dhe për të dalë me viktima të rënda, Izraeli iu drejtua përdorimit të dronëve për t’iu kundërvënë fraksioneve të rezistencës nga ajri.
Meqenëse Izraeli nuk arriti të arrijë objektivin e tij për të shkatërruar nga ajri aftësitë ushtarake të rezistencës dhe çarmatosjen e Gazës, dhe pas rezistencës nga fraksionet palestineze duke përdorur mitralozë të rëndë dhe raketa tokë-ajër, dhe duke përdorur mjete ajrore pa pilot në pronësi të forcave të rezistencës, Izraeli u detyrua të përmirësonte dronët në mënyrë që ata të mund të fotografonin, monitoronin, spiunonin, mblidhnin informacione dhe të shërbenin si avion sulmues.
Rrjedhimisht, e ashtuquajtura “Ushtria Drone” e pushtimit izraelit përbënte një sfidë për forcat e rezistencës palestineze, veçanërisht pasi pushtuesi filloi të përdorë dronët sulmues shpërthyes për të kryer atentate në Gaza. Kjo i motivoi forcat e rezistencës të shpiknin dhe zhvillonin dronët e tyre që depërtonin vazhdimisht në hapësirën ajrore izraelite dhe dokumentuan shumë objekte sigurie. Ata kryen gjithashtu sulme ndaj projekteve të infrastrukturës dhe objekteve që janë të rëndësishme për çështjet e sigurisë kombëtare në zonat e Ashdod, Ashkelon dhe shkretëtirën Negev.
Automjete ushtarake Guardium
Pas rrethimit të Rripit të Gazës, ushtria izraelite vendosi mjetin ushtarak të telekomanduar Guardium në gardhin e sigurisë me Gazën, i specializuar për hapjen e zjarrit. Është një makinë lufte dhe një “robot” sulmues, misioni i të cilit është të qëllojë dhe vrasë objektivat pa zbuluar identitetin e tyre. Ai u përdor në gardhin e sigurisë me Gazën për të frikësuar dhe terrorizuar palestinezët dhe për t’i parandaluar ata që t’i afrohen zonës.
Automjeti ushtarak Ford F350
Ky automjet u zhvillua paralelisht me vendosjen e mjetit ushtarak Guardium. Është i pajisur me kamera, armë, mitralozë, pushkë, mitralozë të lehtë. Ai shërben si një lloj kurthi i vendosur për palestinezët në gardhin e sigurisë me Gazën. Kur ndonjë person i afrohet atij, ai bëhet një objektiv mbi të cilin hap zjarr. Kjo makinë u përdor për të shtypur “marshimet e kthimit” dhe për të likuiduar palestinezët. /tesheshi.com/
