Nga Bardha Nergjoni
Fatmiri është një pluriartist i njohur tashmë ndërkombëtarisht. Pas muzikës, kërcimit, teatrit e pantonimës, së fundi po aplikon pikturën e rërës dhe flluckat artistike të sapunit. Nëse e ndjek të lë me gojë hapur për shkathtësinë, fantazinë dhe sinkronizimin e gjithçkaje që transmeton emocione të jashtëzakonshme tek publiku. I lindur në Vlorë, ai ka emigruar herët dhe tashmë jeton me artin e tij; ndërsa ka hapur së fundi edhe një laborator mësimi të “sand art” në Firence të Italisë. Këtë javë është në Tiranë për të përcjellë artin e rërës nëpërmjet një spektakli të ri në një prej ekraneve më të ndjekura në Shqipëri. Në një rrëfim mjaft të sinqertë dhe me pak fjalë, siç vetëm një artist i pantonimës di të bëjë, Fatmir Mura vjen nëpërmjet një interviste për tesheshi.com…
Ju jeni pluriartist dhe sillni arte që njihen pak nga publiku. Si arritet deri tek arti i rërës “sand art”?
Nuk ka pasur një arsye të veçantë. “sand art” dhe flluckat e sapunit, ose “Magic Bubble” i kam mësuar në Itali.
Si arrin t’i bësh të gjitha?
Pasioni dhe vullneti mjafton që të arrish gjithçka.
Duket që je fjalë pak…
Pantomima e mbyt fjalën(qesh). Pjesën më të madhe të jetës e kam kaluar i vetëm dhe ndoshta kjo ka bërë të jam pak i rezervuar dhe me pak fjalë.
Çfarë vlere ka rëra për ju?
Rëra për mua është jo vetëm e veçantë por njëkohësisht magjepëse dhe frymëzuese pa fund. Piktura në rërë është arti që më pëlqen më shumë nga të gjitha artet.
Keni një shkathtësi të habitshme dhe një fantazi të pamatë…
Sepse fantazia dhe krijimi janë të pafundme dhe të papërsëritshme.
Të vjen keq që pikturat në rërë nuk janë jetëgjatë dhe pse zgjodhët rërën?
Unë falë rërës kam mësuar të vizatoj. Më parë as që e mendoja se mund të arrija të pikturoja kaq lehtë. Ndërsa për jetëgjatësinë kam gjetur një zgjidhje. Më parë më vinte shumë keq për veprat kurse tani i fiksoj dhe i vendos në një panoramë LED të varura në mur. Jam i vetmi në botë që i fiksoj imazhet e rërës.
Je vlerësuar në Itali për artin tuaj?
Si artist poliedrik sa i përket rërës, teknikës dhe fantazisë nuk kam rivalë në shtetin ku jetoj e punoj. Në Itali jemi vetëm 5 artistë të rërës.
Të qenit shqiptar ju bën krenar apo ndikon keq?
Mua më jep shumë krenari që jam shqiptar. Aq më tepër për opinionin që kanë një pjesë e italianëve për shqiptarët. Ndjehem vërtet krenar që përfaqësoj vendin tim kudo shkoj.
Ju mungon fjala?
Personalisht mendoj se përdorimi i fjalës mund të jetë edhe i instrumentalizuar, ndërsa gjuha e trupit është origjinale dhe e qartë. Pra nuk më mungon aspak fjala. Kur performoj jam i lirë plotësisht, ndërsa kur flas nuk jam aq i lirë.
Jetoni me artin apo bëni punë tjetër për të jetuar?
Kam 5 vjet që jetoj vetëm me artin. Së fundi në 12 dhjetor inagurova edhe laboratorin tim artistik. Më parë nuk kam pasur një vend ku mund të zhvilloja kurse lidhur me artin tim, veçanërisht atë të rërës(sand art).
Ka pasur interes për të mësuar artin e rërës?
Deri tani nuk ka pasur shumë kërkesa por pak nga pak po fillon interesimi. Ndoshta ngaqë mendohet si diçka shumë e vështirë dhe nuk marrin guximin ta fillojnë. Sigurisht që nuk është i lehtë pasi ashtu si çdo profesion tjetër do kohë dhe durim, por pasi e kupton si funksionon piktura në rërë, është shumë dëfryese dhe më e lehtë.
Ke ndërtuar një familje tënden në Firence?
Po. Jam i martuar dhe kam një vajzë 9 vjeç. E konsideroj veten të realizuar dhe me fat.
Edhe vajzës i ke mësuar pak nga arti yt, besoj?
Po. Edhe vajza pikturon edhe pse është e zënë me mësimet e nuk ka shumë kohë.
Ju jeni në Shqipëri për një javë që t’i mësoni artin tuaj disa personazheve të njohur të artit shqiptar. Si po ju duket rikthimi?
Është e vërtetë që nuk është hera e parë që vij në Shqipëri. Kam perfomuar në vitin 2011 tek teatri i Akademisë në Tiranë si me Flluckat ashtu edhe me Rërën. Në 2013 kam performuar me rërën në finale e “The Voice”. Kjo është hera e tretë që performoj me rërën por edhe një kombinim artesh të tjera. Sigrisht që kjo herë është ndryshe nga të tjerat pasi nuk është thjesht një performim por më duhet të mësoj personazhe të njohur me performance të ndryshme. Sigurisht që është e vështirë por jam i lumtur që pata mundësinë të njoh persona dhe të bashkëpunoj në këtë formë siç edhe janë provat për realizimin e performancave. /tesheshi.com/
