Tedi Papavrami ishte 11 vjeç kur talenti i tij i jashtëzakonshëm si violinist ra në sy në ambientet elitare të muzikës në Francë. Në verën e 1982, Tedi Papavrami do të merrte ftesën e parë për të demonstruar në Paris aftësitë dhe të dhënat e tij si violinist , ç’ka do t’i hapte më tej rrugën për të konkurruar dhe për të studiuar në “Conservatoire National Superieur de Musique” në Paris. 
Një varg dokumentesh arkivore, që datojnë nga gushti deri në dhjetor 1982, e që ruhen në Arkivin Qendror të Shtetit, dëshmojnë këtë stacion të rëndësishëm në karrierën muzikore të Tedi Papavramit, i cili edhe pse një talent i jashtëzakonshëm, ishte lindur në një vend që po përjetonte diktaturën më të egër dhe si i tillë kushtëzonte në ekstrem edhe mundësitë e këtij talenti të rrallë.
Por rasti do qe fatlum për Tedi Papvramin. Dokumentet zbulojnë se fillimisht atij i ishte ofruar një bursë nga qeveria franceze për të marrë pjesë në Akademinë Ndërkombëtare të Muzikës Mauriçe Ravel, në klasën e violinistit Pierre Amoyol nga 31 gushti deri në 24 shtator 1982.
Por menjeherë pas këtyre ditëve studime në Paris nën kujdesin e profesorit të tij, Amoyol, Tedi Papavrami do të konkurronte në vjeshtën e atij viti në Konservator, ku sërish do të binte në sy mes 180 konkurentëve. Raportimet nga ambasada shqiptare në Paris zbulojnë se në konkursin e parë ku merrnin pjesë 180 violinistë, ishin shpallur fitues vetëm 70 prej tyre, dhe në konkursine dytë prej 70 finalistëve do të zgjidheshin vetëm 17. Ndër këta 17 fitues , 13 ishin francezë, ndërsa 4 të huaj. Mes tyre kishte shkëlqyer si diamant talenti i jashtëzakonshëm i Tedi Papavramit.
Nga ambasada shqiptare në Paris ishte njoftuar Tirana zyrtare se gjatë ditëve që Tedi Papavrami kishte studiuar me profesorin e tij Amoyol, ky i fundit ishte shprehyr me superlativa.
“Profesori i Tedit, në një bisedë që pati me shokët e ambasadës mbas përfundimit të konkursit, tha se djali ka të dhëna të jashtëzakonshme dhe mund të bëhet violinist me famë botërore, por është e nevojshme që ai të ketë një tutor muzikant…”
Nga korrespodenca zyrtare, e ruajtur, kuptojmë se prej atij konkursi rrugëtimi i Tedi Papavramit në botën e muzikës vijoi i sigurt e plot kulme suksesi, prej atij starti në vjeshtën e 1982 në Paris.
Në vijim, në vitin 1985 Tedi Papavrami fiton konkursin “Rodolfo Lipitzer” në Gorizia. Më tej në në 1986 fiton me unanimitet “Çmimin e parë të Konservatorit të Parisit. Në vitin 1987 merr diplomën e Konservatorit të Losanës.
Më pas ndjek studimet muzikore nën drejtimin e Zino Francescati e Viktori Mullova. Në vitin 1992 vlerësohet nga Sacem me çmimin “George Enescu” dhe në 1993 fiton çmimin e parë dhe çmimin special të publikut në konkursin ndërkombëtar “Sarasate “ në Pamplona.
Ai ka interpretuar në Evropë, Afrikën e Jugut, Turqi, Japoni, Izrael, me orkestra të njohura si Orchestra di Bologna, Bamberger Symphoniker,etj. Ka interpretuar nën drejtmin e dirigjentëve të njohur si K.Sanderling, C.Hogëood, A. Pappano, L.Langree, G. Varga, Z.Macal, J.C.Casadesus, etj. Në stinët 2000-2001 ka interpretuar me Orchestre Philarmonique de Nice, Orquesta Sinfonica de Galica, Orchestre Philarmonique de Liege, etj si dhe ka zhvilluar disa turne në Japoni me “24 capriçi” të Paganinit dhe është ndër të paktët violinistë që interpreton integrale.
Artisti i gjithanshëm Tedi Papavrami interpreton rregullisht repertorin e muzikës së dhomës së bashku me P.Bianconi, H.Sermet, M.Rubackyte, P.Meyer, E.Lesage, R.Oleg, G.Hoffman, etj. /tesheshi.com/
