Folësit në shesh ishin gati dhe fjalimi i ekstremistit danez dhe politikanit të vijës së ashpër nga partia Stram Kurd, Rasmus Paludan, në të cilin ai do t’i prezantonte suedezët me të keqen e madhe të supozuar që u solli Islami, mund të fillojë.
Por fjalimi nuk u dëgjua. Ai u pushtua nga ushtima e një kishe aty pranë, ku prifti, duke ditur se çfarë kishte ndërmend të thoshte Paludani në një tjetër shpërthim urrejtjeje ndaj muslimanëve dhe Islamit, vendosi ta rrahë Paludanin me argumentin më të fortë – fuqinë e kambanave të kishës.
Në një vend që mund të quhet perandoria e shtetit ligjor, një prift ka të ngjarë të dënohet për pengimin e një tubimi publik, siç thuhet në ligjin e atij vendi, por prifti suedez zgjoi simpatinë jo vetëm të muslimanëve, por edhe të e gjithë shoqëria suedeze.
Për Idriz ef. Karaman, kryeimami i Bashkësisë Islame të Boshnjakëve në Suedi,
Islamofobia, pavarësisht forcimit të gjerë të ideve të krahut të djathtë dhe propagandës anti-meslimane në Evropë, mbetet e padëshirueshme në shoqërinë e gjerë.
Prandaj, akti i priftit është, siç na tha ai, një pasqyrë e qëndrimit të shoqërisë suedeze ndaj urrejtjes së drejtuar ndaj muslimanëve, të cilën Paludani thjesht nuk dëshiron ta pranojë.
Suedia i respekton dhe i pranon muslimanët
Ai politikan diabolik ishte në qendër të vëmendjes edhe fundjavën e kaluar.
Pasi e bëri këtë me gjithë zemër në Danimarkë, duke zemëruar jo vetëm muslimanët, por një pjesë të mirë të danezëve, Paludan planifikoi shfaqjen e tij të djegies së Kuranit fundjavën e kaluar në Suedi, i ndjekur nga një reagim i fortë i muslimanëve, arrestime dhe lëndime të policëve. Trazira këto krejtësisht atipike për një vend kundër Suedisë.
Megjithatë, siç tha Karaman, ngjarja mori më shumë vëmendje sesa duhej, sepse është pikërisht kjo që dëshiron Paludan, pasi shoqëria suedeze, popullsia dhe shteti nuk i pranojnë idetë e propaganduara nga linja e ashpër daneze dhe respekton muslimanët si anëtarë të tyre të barabartë.
“Akti i tmerrshëm i djegies së Kuranit është shfaqur edhe më parë. Fatkeqi Rasmus Paludan ka vite që e bën këtë në Danimarkë, por pasi vlerësoi se nuk ka asnjë ndikim në Danimarkë, ai mori nënshtetësinë suedeze, që është më mirë për të huajt se Danimarka dhe vendosi t’i zhvendosë idetë e tij këtu”, tha Karaman. Ngjarjet e Paludanit nuk janë tubime apo demonstrata.
“Këto nuk janë demonstrata. Bëhet fjalë për një person që vjen, regjistrohet dhe cakton një dalje publike, e cila cilësohet si tubim, pavarësisht se bëhet fjalë vetëm për të”, shton ai.
Por, vazhdon ai, idetë e tij ekstremiste në Suedi nuk kanë gjetur terren pjellor. Paludan u përpoq të arrinte në vende “tërheqëse” për shfaqjet e tij të errëta, si ato përpara Qendrës Islamike në Malmö ose para xhamive, por dështoi.
“Policia me mençuri dhe në çdo mënyrë e pengoi këtë, pa shkelur ligjin, i cili këtu është i shenjtë dhe që lejon lirinë e shprehjes. Dhe kur lejon, policia përpiqet të shmangë vendet ku ka më shumë muslimanë dhe ato që është më e vështirë për t’u bllokuar.
Në Malmö, ne kemi një koordinim që përfshin të gjitha organizatat islamike në qytet, policinë, autoritetet e qytetit të Malmö-s, organizatat joqeveritare… Të gjithë nënshkruan një kod që dënon të gjitha llojet e ekstremizmit.
Të gjithë ramë dakord që më e rëndësishmja është të mos reagojmë fare kur bëhet fjalë për Paludanin dhe krah nesh ishin dhe mediat, të cilat gjithashtu e injoruan. Është e rëndësishme të mos u kushtoni vëmendje njerëzve të tillë.
Gjithçka që ndodhi fundjavën e kaluar është vetëm një reklamë për të dhe ndoshta e vetmja mënyrë që dikush të dëgjojë për të”, shpjegon Karaman.
“Me të është e mundur të shohësh vetëm një numër të vogël shumë të rinjsh të prirur ndaj huliganizmit në përgjithësi”, shtoi ai.
Karaman është i mendimit se qëllimi parësor i Paludanit nuk është të provokojë urrejtje të përgjithshme ndaj muslimanëve, por t’i “provokojë ata të reagojnë” për të “treguar vandalizëm”.
“Është dëshira e tij, sepse ai nuk mund të inkurajojë suedezët të urrejnë muslimanët. Për shembull, ka një parti më ekstreme në Suedi që ka hyrë në parlament. Ata nuk janë vetëm kundër muslimanëve, janë kundër të gjithë të huajve në përgjithësi. Ata fituan rreth 15 për qind të votave në zgjedhjet e fundit dhe ky është maksimumi i tyre. Së bashku me disa koalicione me parti të tjera, ata mund të formonin edhe një qeveri, por asnjë parti tjetër, madje as ato më konservatoret, nuk dëshiron të bashkëpunojë me to. Askush nuk i do ata pranë tyre,” tha ai.
“Nuk kemi nevojë që dikush të na ruajë”
Karaman ndodhet në Suedi për gati 35 vjet. Nga përvoja e tij, ai pretendon se Suedia tani është më e hapur ndaj Islamit sesa ishte disa dekada më parë.
“Kur erdha në Suedi, vura re se kishte një ngurrim ndaj muslimanëve dhe Islamit, por këto ishin kryesisht paragjykime. Gjithmonë ka pasur luftëra dhe sigurisht që partitë ekstreme gjithmonë kanë kërkuar ta portretizojnë Islamin si besim militant.
Suedezët e zakonshëm janë shumë tolerantë dhe islamofobia institucionale, jam i sigurt se nuk ekziston. Për shembull, rrjeti mysliman i Malmö-s ka marrëdhënie të shkëlqyera si me policinë ashtu edhe me autoritetet”, thotë ai dhe shton:
“Ne muslimanët në Suedi nuk kemi nevojë për policinë dhe as që kemi nevojë që dikush të na mbrojë”. /tesheshi.com/
