Gazmend Bardhi, një figurë më afër anektodikes në politikë, së bashku me atë që është i tëri anektodik, Flamur Noka, shpallën nga Shkodra një bashkim, d.m.th., i pari i është bashkuar grupimit Berisha, që tashmë ka si udhëheqës në terren të dytin. Kësisoj, media i ka sërish kryelajm lëvizjet akrobatike të Bardhit sa këndej andej copave të PD-së. Ajo i qaset këtij personazhi me shumë përkushtim e seriozitet, duke i dhënë kështu një rëndësi që nuk e meriton. Kjo pasi Gazmend Bardhi, në terma të ndonjë kualiteti të lartë politik, sidozot talenti apo dhuntie imponuese, nuk të thotë asgjë. Nuk të thotë asgjë as kulturalisht e as botëkuptimisht. Si rrjedhojë as politikisht. Ndaj, lajmet me Gaz Bardhin janë dhe varfëri gazetareske.
Qasja ndaj tij si personazh politik, pa asnjë gjasë të jetë ndonjë ditë personalitet politik, duhet të jetë trajtimi pikërisht si personazh e jo personalitet. Mes të dyjave ka një hendek shumë të madh. Kriza në politikën shqiptare është pikërisht kjo: personazhe që s’bëhen kurrë personalitete!
Ndërsa mes personazhesh duhet të bëhet një diferencim mes atyre që janë të zakonshëm e atyre që janë qesharakë.
Nëse përqëndrimi mediatik është te dytët, edhe lajmet më pas katandisen në qesharake. /tesheshi.com/
