Nga Entela CANAJ
Bysheku, është një pikë turistike mjaft e veçantë, që ndodhet vetëm 20 minuta larg nga Elbasani, dhe 1 orë e 30 minuta nga Tirana. Njihet si një park piktoresk, i famshëm për burimet e freskëta ujore dhe për rrepet shekullorë që mbrohen si monumente të natyrës shqiptare.
Por edhe pse një zonë e famshme për bukurinë natyrore, është për të ardhur keq që Bysheku për vite me radhë ka mbetur i panjohur si për turistët shqiptarë ashtu edhe për ata të huaj. Të gjithë ata që e shohin për herë të parë, pyesin veten se si mund të lihet në harresë një natyrë e tillë; pa rrugë; pa investime; jashtë guidave turistike, e kësisoj jashtë vëmendjes së turistëve.
Vizitorët
Të vetmit që i kanë qëndruar besnikë e që e vizitojnë fundjavave Byshekun, janë familjarë nga Elbasani, që e njohin zonën dhe nuk janë shumë larg në distancë. Familja Tollumi vjen shpesh fundjavave në Byshek, për natyrën dhe qetësinë që të dhuron ky park. “Vijmë shpesh në Byshek. Na pëlqen të kalojmë kohë këtu, është qetë, ka natyrë, freski, ajër të pastër, ushqim bio, dhe është një vend i bukur dhe i përshtatshëm edhe për fëmijët tanë. Ushqimet po ashtu janë bio, dhe mjaft të lira. Unë them se ja vlen të vish në Byshek, për natyrën, ushqimin por sidomos për qetësinë që gjen këtu” thotë Mirela Tollumi, mësuese nga Elbasani, e cila ka ardhur këtë fundjavë në Byshek së bashku me familjen e saj.
Edhe Shpëtimi, bashkëhorti i Mirelës tregon se Bysheku është i veçantë, dhe ua ka sugjeruar shumë miqve të tij, që ta vizitojnë. I vjen keq që zona të tilla në Shqipëri nuk promovohen ashtu siç duhet, pasi do të sillnin të ardhura jo vetëm për banorët e zonave përreth, por edhe për vetë ekonominë e shtetit. Si Shpëtimi, edhe shumë banorë të tjerë të zonës, shpresojnë se Bysheku, Gjinari , Labinoti e fshatra të tjerë turistikë do të vijë dita që të marrin vëmendjen e merituar dhe do të tërheqin investitorë serioz, të cilët të mund të promovojnë zonën dhe të punësojnë njerëzit e fshtatit që për hir të së vërtetës vuajnë nga varfëria dhe mungesa e perspektivës për punë.
Investimet
Në Byshek janë bërë pak investime nga disa banorë që kanë ngritur lokale modeste, por askujt nuk i bën pështypje mungesa e luksit të bar-restoranteve përballë natyrës përrallore që has në këtë vend. Parku në dukje është i ngjashëm me Drilonin e Pogradecit, ku mespërmes , lëndinës me bar e pemë të lashta rrjedh uji gjarpërues që buron prej një shkëmbi të lashtë. Burimet e ujit vijnë rreth e qark urave prej druri dhe troturareve të gurta e më pas derdhen në lumin Shkumbin. E veçantë në këtë fshat janë edhe pemët gjigande, qindra vjeçare, që karakterizohen nga trungje të trashë me zgavra të mëdha gati sa një shtëpi. Mirela, e cila është mësuse gjeografie tregon se pemët për lashtësinë dhe përmasat gjigande janë bërë objekt studimi nga biologë dhe ambientalistë të shumtë dhe sot janë pjesë e monumenteve të natyrës në vendin tonë.
Tradita
Të vjetërit tregojnë se në verë kur ka shumë dasma, çiftet e reja që lidhin kurorë, vijnë në Byshek për të ndjekur traditën e vjetër pagane të pagëzimit të çifteve me ujin e këtij burimi të shenjtë. Por shumë i frekuentuar është Bysheku, Ditën e Verës, në festën tradicionale të trevës së Elbasanit,nga të gjithë qytetarët që organizohen për piknik apo panaire me ushqime tradicionale.
Bysheku është një vendbanim i vjetër. Në shekujt e parë të pushtimit turk është njohur me emrin Bozursek. Me ndryshimet e mëvonshme mori emrin Byshek. Banorët e Byshekut njihen për trimërinë dhe karakterin e tyre të palëkundur që në kohën e turqve, ku dokumentet arkivorë tregojnë se në betejën e Byshekut, turqit nuk arritën dot ti mundnin shpatarakët dhe ti detyronin të qeveriseshin sipas ligjeve turke. Zona e Shpatit, ku bën pjesë edhe Bysheku për shumë kohë nuk u administrua nga ligjet turke por ruajti traditën vendase.
Turizmi
Punimet për rikonstruksionin e rrugës që të çon në Byshek janë lënë përgjysmë. Përfaqësueist e pushtetit vendor të pafuqishëm ekonomikisht për ti dhënë hov zhvillimit turistik të zonës në çdo prag të sezonit turistik i bëjnë thirrje qeverisë për ndërhyrje në mënyrë që kesaj zone të mos i mungojnë vizitorët.
Mungesa e rrugës ka bërë që 11 mijë banorë të kësaj zone ku përfshihet edhe komuna Shushicë të mos kenë mundësi të tregtojnë as produktet e tyre bujqësore edhe pse qendra më e madhe Elbasani, është vetëm 7 kilometra larg.
Por edhe pse nuk ka marrë vëmendjen e merituar,Bysheku qëndron madhështor dhe mbetet kurora e bukurisë së Elbasnit, i mbushur me burime të ftohta ujore; Busheku, një nga pikat historike e turistike më të veçanta të këtij rajoni, vazhdon të mbetet ndër vendet më të preferuara tradicionalisht nga elbasanasit. Por për të pritur më shumë turistë ka nevojë për rehabilitimin e rrugës dhe për ngritjen e njësive akomoduese, apo resorteve turistike, të cilat do ta kthenin Byshekun pa diskutim në një nga zonat më të preferuara turistike.
/tesheshi.com/
