Lideri rus po grumbullon të gjithë “putinistët” e BE për të bërë të mundur mbylljen e sanksioneve
Nga Dalibor Rohac
Kryeministri i Italisë Matteo Renzi po përpiqet ta arrijë këtë në dy mënyra. Vetëm pak ditë pas takimit të fortë të G7, ku Fuqitë e Mëdha Perëndimore kërcënuan Rusinë me sanksione edhe më të forta nëse nuk zbaton Marrëveshjen e Minskut, Renzi mirepriti Vladimir Putinin në Milano, ku foli për “miqësinë tradicionale italo-ruse.
Duke aluduar tek një përfundim të sanksioneve të BE’së ndaj Rusisë, Putin ofroi një “zgjerim reciprok dhe ecje përpara të bashkëpunimit tonë”.
Ne nuk do të presim gjatë për të gjetur retorikën e duhur. Sanksionet aktuale ndaj Rusisë skadojnë në fund të Korrikut. Për ta zgjatur regjimin e sanksioneve apo për të rritur presionet, duhet një vendim unanim nga të 28 vendet anëtare të BE.
Edhe pa Italinë, hallkat e zinxhirëve të Bashkimit Europian janë të dobëta. Një nga këto është Greqia, ku Kryeministri Alexis Tsipras është konsultuar me Putinin në telefon vazhdimisht dhe gjatë para diskutimit të Parlamentit të vendit të tij më 5 qershor, ku ai denoncoi diktatin e Trojkës.
Gazpromi rus ka arritur një marrëveshje me Turqinë për të ndërtuar një gazësjellës të ri në Europë, Rrjedhën Turke, dhe Moska po përpiqet që të fusë në këtë skemë edhe liderët grekë. Sipas fjalëve të Putinit: Ai i ofron Greqisë qindra milionë dollarë çdo vit”. Një marrëveshje që mundëson lehtësimin e borxhit dhe pagesën e kësteve nga Greqia e dërrmuar financiarisht.
Ndërkaq, më në veri, Putin shpreson që edhe dy vende të tjera të jenë të varura nga paraja ruse: Sllovakia dhe Hungaria.
Vitin e shkuar, kryeministri hungarez, Viktor Orban i quajti sanksionet ndaj Rusisë si një “skërkëmbësh që pengon të ecë”, Në kulmin e krizës në Ukrainë, Orban ishte gati të firmosë pa e futur në tender konkurues, marrëveshjen sekrete bërthamore prej 12 miliard eurosh me Rosatom, që më pas u hodh poshtë nga autoriteti bërthamor i Bashkimit Europian.
Robert Fico, Kryeministri i Sllovakisë, i cili i cilësoi sanksionet ndaj Rusisë “pa sens”, së fundmi ka ndërmarrë dy udhëtime në Moskë, në më pak se një muaj.
Duke krahasuar sanksionet ndaj Rusisë, me embargo e SHBA ndaj Kubës, ai përmendi volumin tregtar sllovako-rus, duke shtuar se “nuk ka asnjë arsye” për të shtyrë më tej sanksionet.
Asnjëri nga dy vendet e vogla post-komuniste nuk ka fuqi të lëvizë vetëm për të bllokuar zgjatjen e sanksioneve ndaj Rusisë.
Sipas gjasave, Sllovakia së bashku me Hungarinë, ashtu si Renzi janë përpjekur që të arrijnë këtë në dy mënyra të sigurojnë një konsensus në BE, më pas të hidhëruar janë shfryrë në shtëpi dhe në Moskë.
Situata është e brishtë dhe mund të ndryshojë vetëm për keq. Një pozicion i mbështetur nga masa kritike e BE që përfshijnë edhe vende të mëdha dhe influente mund të çojnë peshoren drejt Europës “Putiniste”.
Kjo natyrisht që do të ishte një katastrofë. Heqja e sanksioneve vetëm pas një viti duhet t’i çojë një mesazh Putinit që të paguajë për agresionin. Kjo do të sjellë më shumë shqetësime për Ukrainën dhe për vende të tjera fqinje si Moldavia dhe vendet Balltike.
Javën e shkuar u raportua një rritje e prezencës ushtarake ruse në lindje të Ukrainës. Qyteti Shchastya dhe Stanytsia Luhanska, janë bombarduar dhe luftimet janë intensifikuar pranë aeroportit të Donetskut. Në këto rrethana bisedimet e vetme që mund të bëhen janë forcimi i regjimit të sanksioneve. Ne kemi nevojë të mendojmë mbi familjet e klikës ruse që iu është ndaluar qarkullimi në Perëndim dhe ka bërë më të vështirë për oligarkët rusë që të pastrojnë paratë në Europën Perëndimore dhe Mbretërinë e Bashkuar.
Me një fjalë, me “Kolonën e Pestë” të Putinit në BE do të jetë e vështirë që të merret një veprim së shpejti.
Vendimi për të zgjeruar apo jo sanksionet do të jetë një test kyç për Europën që të prodhojë një politikë sigurie të përbashkët.
Jo vetëm që dështimi i BE’së është një fitore për Putin, por kjo do të frenojë të gjitha ambicjet për të ndërtuar një bashkim funksional politik në continent./tesheshi.com/
*Dalibor Rohac është një analist i Enterprise Institute në Uashington DC
Marrë nga Politico.eu
