Më shumë se 10 milionë njerëz në mbarë botën sëmuren nga tuberkulozi çdo vit dhe 1.5 milionë prej tyre vdesin, prandaj kjo sëmundje konsiderohet vrasësi numër një ndër sëmundjet infektive.
Dikur SIDA vriste dy milionë njerëz në vit, por ky numër ra në një milion sepse me kohë zbulohen raste të reja dhe ilaçet funksionojnë, kështu që tuberkulozi është ngritur në krye dhe paraqet një problem të madh global të shëndetit publik.
Tuberkulozi është një sëmundje infektive kronike që ka ekzistuar përgjithmonë, përmendet edhe në të dhënat më të vjetra mjekësore.
Tuberkulozi ka ekzistuar gjithmonë dhe është i pranishëm në të gjitha vendet e botës dhe kështu do të vazhdojë edhe në të ardhmen, pohojnë ekspertët.
Në fillim të shekullit të 19-të, epidemitë në të gjithë Evropën ishin konstante. Vetëm pas Luftës së Dytë Botërore, me ardhjen e antibiotikëve, mund të flitet për një dobësim real të epidemisë. Shkaku për këtë sëmundje është bakteri mycobacterium tuberculosis.
Penicilina nuk funksionoi
Penicilina nuk funksionoi, por me zbulimin e streptomicinës në vitin 1946, u arritën rezultate të mira. Numri i pacientëve ra ndjeshëm, por vlera të caktuara mbetën, gjë që bëri të nevojshëm edhe antibiotikë të tjerë. Sot ka një numër të madh të antibiotikëve që përdoren kundër tuberkulozit.
Por ka edhe rezistencë ndaj tyre, siç pohohet nga mjekët.
Por duhet theksuar se nuk është një sëmundje infektive që përhapet nga një person i sëmurë te një person i shëndetshëm.
Sipas ekspertëve mjekësorë, një e katërta e popullsisë së botës është e infektuar me këtë bakter, por më shumë se 95 për qind e njerëzve nuk do të sëmuren kurrë sepse për sa kohë që sistemi imunitar është i mirë, bakteri është i fjetur dhe nën kontroll. Ndaj, çdo gjë që bëjmë që na dëmton imunitetin, na çon në faktin se herët a vonë do të sëmuremi nga tuberkulozi.
Në shfaqjen e tuberkulozit ndikon alkoolizmi, duhani, përdorimi i narkotikëve, diabeti, por edhe çdo sëmundje që dëmtojnë sistemin imunitar. Një faktor që ndikon në tuberkuloz është edhe mosha, duke qenë se sistemi imunitar dobësohet tek të moshuarit.
Vaksina e tuberkulozit (BCG) u zbulua në vitin 1921 dhe përdorimi i saj i gjerë filloi pas Luftës së Dytë Botërore.
Vaksina BCG mbron fëmijët në pesë vitet e para të jetës nga komplikimet dhe ndërlikimi më i rrezikshëm është meningjiti tuberkuloz, i cili te fëmijët e vegjël më së shumti çon në vdekje sepse është i vështirë për t’u trajtuar. E njëjta vaksinë nuk ka efekt pas moshës 10 vjeç. Në botë aktualisht 16 kompani po punojnë për gjetjen e një vaksine kundër tuberkulozit që do të aplikohej tek të rriturit. Qëllimi është të gjendet një vaksinë me efikasitet 75 për qind.
Në dhjetë pikat e para të strategjisë së OBSH-së, nuk ka vaksinë, por fokusi është identifikimi i të sëmurëve, sepse një person me tuberkuloz aktiv kollitet dhe teshtin për të nxjerrë në mjedis shkaktarin e sëmundjes. Nëse bie në kontakt me të rinj, fëmijë që nuk janë vaksinuar, do t’i rrezikojë. Dhe kjo është arsyeja pse është shumë e rëndësishme vaksinimi i fëmijëve. /tesheshi.com/
