Sipas analistit kosovar Baton Haxhiu, Kurti e Vuçiç kanë patur një përplasje të rëndë verbale mes tyre gjatë një prej takimeve në Bruksel në kuadër të Dialogut.
Mësohet që Kurti t’i jetë drejtuar si millosheviçist, si vrasës, ndërsa presidenti serb e ka fyer duke i thënë budalla.
“E kam lexuar draftin e takimit të parë në Bruksel. Kurti dhe Vuçiq nuk kanë dialoguar në dy takimet e para, kanë fyer njëri -tjetrin.
I pari Kurti i ka thënë se ‘ti je djali i Millosheviqit’, ‘Je Millosheviq’, ‘ke vrarë kaq’, pastaj vjen kjo e Vuçiqit, i lutet që të flet në serbo-kroatisht dhe i thotë:
Cuti bre budalo, kako bi te osamario (mshele gojën bre budall, si ta kisha fut një shuplak). Ky ka qenë takimi i parë, ka qenë ofendues deri në atë pikë sa takimet e fundit kanë qenë korrekte, miqësore”, deklaroi Haxhiu.
Duke e marrë të mirëqenë këtë që thotë Baton Haxhiu, që sigurisht është ndër ata që ka burime të forta si gazetar karriere aty ku jo çdokush mund të hyjë, është rasti për të thënë se intelektualisht, në aspekt politik, Kurti është një Izetbegoviç e Vuçiçi thjesht një Millosheviç.
T’i thuash budalla Kurtit, siç citohet t’i ketë thënë Vuçiç, është me shumë se qesharake. Kurti nuk është aspak budalla. Ai mund të mos ketë ende përvojën e duhur të pushtetit, të lojrave të pashmangshme të tij, por si teoricien politik është një pasardhës i shkëlqyer i Ukshin Hotit dhe Arbër Xhaferit, të cilët posedonin nivele sipërore të formimit intelektual në teorinë politike. Kurti mund të kontestohet në praktika politike por jo formim politik, gjë për të cilën nuk ka rival në politikën kosovare.
Fjala vjen, ai mund ta gëlltisë praktikisht Asocacionin, i ndodhur në një kontekst të paimagjinueshëm deri dje – presionin e fortë amerikan. Kur e ka denoncuar, ai nuk e ka llogaritur se SHBA do përkrah një prej lojrave serbe më të ulëta e djallëzore, të cilën po e vuan rëndë Bosnja. Por sa i përket mjeshtërisë së zbërthimit të Asocacionit dhe denoncimit të tij, nuk ka të dytë që mund ta bëjë si ai.
U paralelizua pak më sipër me Izetbegoviçin e ndjerë. Po, se Millosheviçi ishte një hiçgjë përballë një gjigandi në rradhë të parë mendimi e intelektualizmi, siç ishte presidenti i ndjerë boshnjak, pa llogaritur dhe moralin e lartë të këtij të fundit, në politikë dhe jetë. Por politika është gjithnjë cinizëm brenda, deri në pikën sa një shejtan budalla si Vuçiç të të thotë budalla, ndërkohë që jo vetëm s’je hiç i tillë, por për klasin e mendimit njeriu që ke përballë të të duket një mjeran i vërtetë, pos dhe vrasës, patjetër.
Më e pakta, as Izetbegoviçit e as Kurtit nuk iu atribuohen vrasje. /tresheshi.com/
