Sapo ishte shfaqur një valë krimi që i dedikohej pikërisht grupimit “Hakmarrja për Drejtësi”. E kishte thënë këtë Presidenti Berisha, fjala e së cilit tek të tijtë ishte ligj e as që diskutohej.
Dhe kështu, për t’iu kundërvënë e për ta ndëshkuar atë flamë me rrënjët në tek ish-regjimi komunist, siç cilësohej me gjuhë politike “Hakmarrja”, u vendos që të ndërhyej në Kodin Penal me një paketë ligjore.
Ishte seanca e 23 dhjetorit 1996, kur në parlament mbërriti për shqyrtim “Projektligji “Për ndryshime në ligjin nr. 7895, datë 27.01.1995 “Kodi Penal i Republikës së Shqipërisë”.
Flet Azem Hajdari, njeriu që drejtonte Komisionin e Rendit dhe Sigurisë së asaj kohe, që quhej ndryshe “Rendit dhe SHIK-ut”:
Sot Parlamenti, dhe sidomos trupi legjislativ, nëpërmjet disa deputetëve, personalitete të shquara të Parlamentit, arrijnë të bëjnë një ndryshim të tillë, por ia vlen të përmendet edhe fakti se në rast se Prokuroria dhe Ministria e Brendshme nuk do të bashkërendojnë veprimet dhe në rast se ekzekutivi nuk do ta kuptojë se ne jetojmë një moment historik të luftës kundër kriminalitetit dhe në rast se kjo nuk do të shoqërohet edhe me masa të tjera organizative në planin e qeverisjes dhe këtu e kam fjalën sidomos te punët e ekzekutivit, atëherë ligjet do të jenë për hir të ligjit dhe bibliotekat tona do të mbushen me ligje, me eksperienca të traditave penale të vendeve më të përparuara të botës, ndërsa krimi do të marrë rrugën dhe, siç e dimë, ndonjëherë krimi edhe këtu në qendër të Tiranës ka pasur të veshur xhaketën e pushtetit të vjetër.
Kanë qenë krime çnjerëzore dhe misterioze, të cilat kanë pasur dhe duhet të dënoheshin nga i gjithë opinioni publik, si vrasja e komisarit në Pogradec, ashtu edhe vrasja e kolonel Kaloshit, si dhe vendosja e autobombës në shtëpinë e gjyqtarit. Krimi ngre dorën dhe i thotë gjyqtarit: ki kujdes! Atëherë, Parlamenti në këto momente vendos ndërtimin e një legjislacioni penal, ku marshet e dënimit të jenë sa më të vogla. Statistikat që paraqet ministri i Brendshëm, duke iu referuar 4 viteve, vërtet që janë rrëqethëse, ato flasin për ndjekje të lirë, për ngurim në vendosjen e masave të sigurimit për persona që mbajnë armë pa leje e që nëpërmjet përdorimit të këtyre armëve marrin jetët e njerëzve.
Gjeografia e këtij krimi dhe sidomos stimulimi i tij në disa rrethana të caktuara, si rezultat i mosgoditjes ose mosforcimit ekonomik të institucioneve ka sjellë vërtet një traditë që shpeshherë është munduar të godasë demokracinë. Unë dhe në përgjithësi të gjithë ata që e duan demokracinë e dinë shumë mirë se demokracia është efikase, ka mjete teknike, mjete profesionale dhe ato organizative për të luftuar krimin në të gjitha drejtimet e tij, dhe sidomos krimet që kanë lidhje me evazionin fiskal, si dhe krime të tjera që janë të lidhura, drejtpërsëdrejti me portat e vendit tonë ose, siç quhen doganat.
Unë mendoj se duhet të heqin dorë ndonjëherë disa drejtues të dikastereve nga konferenca e shtypit, vendi ku bëhet puna, vendi ku kërkohet mbështetja, vendi ku bashkërendohen veprimet është Parlamenti dhe ky institucion e ka të domosdoshme të dëgjojë shpeshherë në seanca pyetjesh ose interpelimi ministrin dhe prokurorin, të dëgjojë aktivitetin e tyre dhe sidomos të njihet Parlamenti me librin e statistikave gjyqësore dhe penale të vendit tonë.
Megjithëse ministri i Brendshëm shpjegoi se veprave të reja penale, të cilat përmenden në këtë paketë ligjesh, do t’i përgjigjemi me struktura të reja në Ministrinë e Brendshme dhe ky është një akt pozitiv, si në njohjen, gjurmimin dhe parandalimin e këtij kriminaliteti. Është e nevojshme që këto struktura të pajisen dhe të modernizohen me mjetet e nevojshme të kohës dhe të rritet, sidomos nga ana diplomatike e parandalimit të problemit dhe të kriminalitetit.
Mbase Komiteti Antikrim, i parashikuar në legjislacionin e mëparshëm, nuk u realizua për disa arsye ose është në proces e sipër dhe kërkohet të gjenden modalitetet e ndërtimit të këtij institucioni antikrim.
Paketa e sotme kushtetuese i krijon përshtypjen jo vetëm parlamentarëve në këtë sallë, por të gjithë qytetarëve në Shqipëri se ky Parlament, se forca politike që e përfaqëson atë, Partia Demokratike, se institucionet janë sot më koshientë se kurrë, se në Shqipëri demokracia dhe shteti do të mundin krimin, pavarësisht nga përmasat e tij. Pra të gjithë individët sot te ne shohin njerëzit të cilët janë të ndërgjegjësuar dhe të përkushtuar që të ndihmojmë në luftën ndaj kriminalitetit.
Mosndjekja me efikasitet e problemit të ndaluar, mos shoqërimi që nga oficeri gjyqësor dhe deri në procesin e hetimit gjyqësor, ose në shkallë më të larta të parashikimit nga drejtësia shqiptare të elementëve të inkriminuar dhe të masave të marra me procesverbalet dhe provat e nevojshme, sjellin një rrjedhje të vazhdueshme në dënimin dhe penalizimin e tyre personal që sot, siç u mundova ta them, edhe ndoshta me kostume të vjetra shtetërore, siç ka ndodhur në Tiranë me bandën “Hakmarrja” etj., mundohen të kërcënojnë. /tesheshi.com/
